"In irreversibility temporis" (...) CCCXCVIII

"In irreversibility temporis" (...) CCCXCVIII

Quia haec relinquentes August annum "in pagina": quia alia urgeat proventus requirere, quod nostra intentio requiritur, data est de necessitate urgente necessitate uti non poterit sustinere, quod est nobis tenentur ad tempus nulla.

Et sic, ex data corporis nuntium ad exitum hoc septimana, non Stephanus arcu occupandi temporis causa, quod non esset, Seseque culpis nostris occurrunt, quae sequitur quod sequitur:

Ita quidem ille haec notata tempus, temporis nostri consideramus, quam fuit ante paucos dies magni momenti rerum adiunctis "ephemerality 'quod lets' hoc septimana, eius defectum corporalis, vel ex causis degeneratum quod organicum materia.

Etenim quum recte dici "veritatem" quod abducit nos plane mortali accidit corruptio organicum quod sumus hanc proprietatem, morte victa irreversibly materiale.

Sed permanens ad loqui de hoc viro, ut coincidentibus punctis, quae perfecta sunt in perfilhamos et pactum quod non est cura "person plural domum," in quo vivimus pretio acquiret 'later' libellum.

Tametsi iam hoc amat "defectus" quemadmodum in naturalibus tractant incuria et negligentia exasperetur oeconomica utilitas summa alacritate aliudque habere et possidere, pretio etiam quia in quaestionem vocat expetibilis vita hominis qualis est quia per "ultima claudere ostium".

Immo qui propter nos homines venit tali licentia. Hic iacet certe et exspiravit "anonymiam" nemo scit quo iret.

Cum nos amplius loquebatur asseruerunt, quod subiectum est tamen alius modus quidam superno spiritu, anima eius erit pro anima est in specie.

Nonne custodies qui per "statum," quod sit intellectus humanus ad intelligendum est, dedit conceptum obscurantism fortasse praemeditato (...).

Non potes scire ipsam mundi materiam ab alia ratio (...), et extrapolate quia non habent quid deinde factum (...)??


Et quod usus in vita vivimus materia non est debitum, non posse dicere et in necessitate vivere hodie mundo agrum incolimus rudis iactaret corpus mortale sit.

Sicut spiritualis virtutis rationem habeat, quam esse credebant in novissima hominis huius fortasse omnibus hominibus, ut summitto exitus in vita, qui vivit, et egressus est a global current locus enim in quo aliquid.

Ad tertium dicendum quod etiam verum non extrapolated ad hoc arcanum non pacificis et certe in via sumus in themata sub titulo accedere. "In irreversibility temporis" (...).

Scilicet quod simul ut nos in servitutem redigit, si vivere discat cum eo, ut repraesentarent, in partes inter se plus minusve in sublimitate sunt, ut 'quid vita, sed (...).

Stephanus arcu est homo, sicut hic, ut animos maxime admirandum fateor irreversible morbo, quae opposita facie ad necessario putabatur abiecit inertiae transeuntem, sed unquam beat, quia contumaciter responderit ad hoc nos adversitate custodi.

In scriptis et in damnatis "naturalis hominis," quod cum sua specialitate "anima tristis" credebat quam sententiam multa praeclara texebat paulisper erectus est "aqua balneum" similitudo " humilis calor "qui praevalebat consummatus est (...).



Ita, ego potest tantum volunt pacem anima eius, et vita vixit, "infelix", non aliam vitae rationem sit offset (...), qui habitabant in defectubus vitae quam fortuna.

Spes aliqua possit in coverage nostram "irreversibility tempus." Cardoso António.