«Η μη αναστρεψιμότητα του χρόνου» (...) 312

Η ζωή που ζούμε είναι (...), γιατί όλα αυτά που κάνουμε, θα είναι σε αυτές τις προσδοκίες, ειδικά επειδή υπάρχουν πολλά να κάνουμε στην τρέχουσα παγκόσμια χώρο όπου ζούμε.

Το γεγονός ότι φτιάξαμε αυτό το σημερινό κόσμο στον οποίο δραστηριοποιούμαστε, να μας δώσει μια αίσθηση υπερβάλλον μέγεθος ως "καθολικό χώρο», αλλά με κάποιες ελλείψεις, όπως φαίνεται πιο κάτω από αυτή την εξήγηση.

Φυσικά, η παγκόσμια χώρου που μας περιβάλλει στο οποίο συμμετέχουμε, αλλά με δεδομένη την απεραντοσύνη και την απεραντοσύνη της των κρατών και εθνών, στον οποίο η εκπροσώπηση της ανθρωπότητας γίνεται εδώ και εκεί, σε οποιοδήποτε απομονωμένο μέρος για τους ανθρώπους της Γης ζουν και να απολαύσετε αυτό το δυναμικό .

Ο αντίκτυπος του κόσμου γύρω μας είναι επίσης να αξιολογηθεί αυτό το πλήθος των χώρων και θέσεων στο έλεος των ανδρών και των γυναικών που είναι αυτοί οι ανώνυμοι άνθρωποι που ζουν και γνωρίζουν αυτές τις πραγματικότητες, μετά από όλα υπάρχει εκπροσωπούνται ανθρώπινης ύπαρξης.

Αν λάβουμε υπόψη ότι υπάρχουν πολλά να κάνουμε σε αυτό το ανυπολόγιστη παγκοσμιοποιημένο κόσμο όπου ζούμε, οι ανάγκες, οι οποίες είναι η πείνα και δυστυχία, χωρίς απαράδεκτες ανθρώπινες συνθήκες, συγκρούσεις και πολέμους.

Η διάρκεια ζωής της ανθρωπότητας σε αυτές τις πτυχές τόσο σημαντικό, για την επιδίωξη μιας πορείας που οδηγεί στην ευημερία, την ειρήνη και την ασφάλεια και το ζειν αλλά αρμονική και ευτυχισμένη.

Φυσικά, πολλά εξαρτώνται από τη δράση μας στα σχετικά φόρουμ και η συζήτηση θα πρέπει να είναι θετικό ειδικά για αυτές τις δραματικές καταστάσεις.

Είμαστε μέρος αυτής της πραγματικότητας, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια κατάσταση βαθιάς και των οποίων η δέσμευση για τους ανθρώπους, τις κοινότητες, η κοινωνία εν γένει, το καθήκον της αλληλεγγύης για όσους υποφέρουν από την αδιαφορία, την ανισότητα, υποβάλλονται σε διάφορες μορφές βίας.

Η σημερινή ζωή στο χρόνο που ζούμε, η έλλειψη ενός πολιτικού μοντέλου που καθορίζει την προοπτική της ζωής επιδεινωθούν για την ενεργοποίηση σε κίνδυνο για την κοινωνία.

Αναπόφευκτα, ζούμε σε αυτή την παγκόσμια χώρο με διάφορες ασυμμετρίες, που χαρακτηρίζεται από έλλειψη ισορροπίας ολοένα και σταθερή σε πολλούς τομείς με χρονική υστέρηση αυτή τη συγκεκριμένη θεώρηση της πραγματικότητας.

Ωστόσο, υπήρξε μια απογοήτευση για την πολιτική ως μια μορφή αλλαγές διαμεσολάβησης, γιατί αυτό είναι που φέρει μεγαλύτερη ευθύνη για τις υποσχέσεις για μια καλύτερη και πιο δίκαιη ζωή δεν είναι επιτυχής το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Στην πραγματικότητα, μια σειρά από καταστάσεις που το κράτος και το πολιτικό τομέα δεν ανταποκρίνεται προς τα μέτρα που εφαρμόστηκαν, και συγκεκριμένα: κοινωνικά προγράμματα, εκπαίδευση, μαθήματα και διαφορετικά υπόβαθρα, καθώς και η ενσωμάτωση αυτών των στοιχείων που έρχονται σχηματισμούς.

Ο ρόλος του κράτους για να παρακολουθήσουν πάνω και να φροντίζει για αυτές τις καταστάσεις, ιδιαίτερα εκείνες που σχετίζονται με την κοινωνική προσφορά, την εκπαίδευση, και μαθήματα επαγγελματικής κατάρτισης με το άνοιγμα της αγοράς εργασίας, την κοινωνική στήριξη της κοινωνικής συμμετοχής και ενεργών πολιτών στην κοινωνική ζωή και την κοινότητα.

Η προσδοκία που ομιλίας μας, μπορεί να αφήσει μερικές σκέψεις σχετικά με το θέμα της "μη αναστρεψιμότητα του χρόνου», έκανε με αυτόν τον τρόπο. Antonio Cardoso