De "onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 379

Live the present "materiële leven" is om de verantwoordelijkheid hebben, want het is één en ondeelbaar, dat niet voor altijd doet duren, want het is voorwaardelijk en het organische materiaal leven.

Wat natuurlijk eindigt in de huidige mondiale ruimte waar het zich bevindt, tot een bepaalde lengte van het verblijf wonen, terwijl fysieke bestaan, in een body-kwestie, bederfelijke bekleed.

Deze reflectie is ook duidelijk dat de wens van de mensheid leeft de grootste duurzaamheid echter de beperkingen van het materiële leven, is een feit.

Het is noodzakelijk om rekening te houden, die de overhand heeft, omdat het van een bestelling op de "zin van het leven" oplegt.

Echter, de realiteit van deze waarheid is dat het leven presenteert steeds logisch en merkbaar, dat is om te leven en te eindigen wanneer er orgaanfalen dat de mensheid wordt onderworpen.

Omdat de menselijke soort wordt gevormd door organische materie body bederfelijke, onder de voorwaarden van de natuurwetten.

Dienaangaande het verschijnsel nadeel optreden, dat het in staat afbreekbare organische stoffen en corruptie.

Maar deze opvatting domineert als een "panorama", het ware om een ​​uitgebreid overzicht van de situatie die wordt gezien als echt en onvermijdelijk te karakteriseren.

A "bestemming", waarvoor de mensheid is zich hiervan bewust, vooral omdat hij woont en rijke ervaring in de praktijk contingency onomkeerbaar.

Omdat het ontstaan ​​die haar reden is existentiële ten aanzien van de mensheid, want zij zijn geconditioneerd om een ​​"biologische en materiële leven" live

Dat, zoals alles in het leven, dat is materiaal eindigt in het gezicht van uitsterven als materie, is wat er gebeurt merkwaardig menselijke soort.


Op grond hiervan en na onze discours over het thema "de onomkeerbaarheid van de tijd," weven de huidige overwegingen. António Cardoso