«Η μη αναστρεψιμότητα του χρόνου» (...) 351

Υπάρχουν στιγμές που ασχολούνται με μια συγκεκριμένη στάση απέναντι στην σωστή απόφαση που θεωρείται ότι είναι μια συνέχεια ή όχι.

Αναστρέφοντας μια συγκεκριμένη διαδρομή σε αντίθεση με αναμονή για ορισμένες περιπτώσεις που λήγει.

Όπως και μια ημερομηνία λήξης, η οποία δεν μπορεί να συνεχιστεί κάτι (...) για ορισμένες συνέπειες, από ένα ορισμένο κύκλο που κλείνει.

Η ευφορία στην αρχή, το άθροισμα των ορισμένες περιπτώσεις που βάζει ένα όριο, μια γραμμή στην οποία δεν είναι φανταστική, αλλά πραγματική που δεν μπορεί να πάει πέρα.

Θα πρέπει να υπάρχει ένα χτύπημα ή όχι (...), αλλά θα είναι αυτή που θα παραμείνει ως έχει, διότι αδρανή μέσα του θέληση και την πεποίθηση ότι είναι η καλύτερη ανάλυση.

Στη ζωή και την εποχή στην οποία ζούμε αποτυχίες προχωρήσουμε απογοητεύσεις, μια επιβλαβή κατάσταση γιατί συνδυάζει inconjugável, θεωρείται καθόλου και αντανακλάται σε τίποτα (...).

Το κενό που περιέχει ορισμένες αντιλήψεις, πεζοπορία ή εκχωρήσεις που χαρακτηρίζονται από «αναβοσβήνει μνήμη,» απρόσεκτος και αποσπασματικά.

Η απελπισία που καταλαμβάνει αντιθέσεις με την απόδοση και την κανονικότητα, τώρα έχει αποσυρθεί από μια δραστηριότητα που έχει απομείνει να κάνουν, όπου συγκλίνουν τη φυσική προδιάθεση προς την ευτυχία και την ευημερία.

Εύλογος διαμορφώνει επάνω σε μια ορισμένη προετοιμασία και μια περίοδο κατά την οποία απαιτείται η προσαρμογή και αναγκαία, προκειμένου να διατηρηθεί και την αλλαγή με το μοντέλο και σε θέση να συνδυάζει τις διάφορες ανάγκες.

Είναι απλά ψάχνουν για την αντιμετώπιση των δυσμενών κόσμο στον οποίο ζούμε, με την επιφύλαξη έκτακτης αυτό το αναπόφευκτο.

Ωστόσο, αυτό συμβαίνει τυχαία, με την πλευρά της τεχνολογίας παραδειγματική αλλαγή που έφερε η παγκοσμιοποίηση από τη μία πλευρά.

Από την άλλη πλευρά, είναι αποφασισμένη να αναλάβει την ευθύνη και την εναπομένουσα αρμοδιότητα του αυτός που αναγκάζεται να τροποποιήσει για νέα εγγραφή και εκτέλεση πρακτικής εργασίας.

Αυτό μεταφράζεται σε ξεπεραστούν προκειμένου να παρακολουθούν την πρόοδο και την τεχνολογική ανάπτυξη.

Έτσι, ανεξάρτητα, αναρροφάται από άλλες διαστάσεις που εκφράζεται από το αυτάρκεια συνδυάζεται με την προσωπική ανάπτυξη, την εργασία και το άτομο προοδεύει προς την ίδια κατεύθυνση, ένα πέρασμα αυτοδιαχείριση μέσω της ενδο-σχέση.

Η προσδοκία ότι την ομιλία μας μπορεί να κάνει μερικές ακόμα σκέψεις για το θέμα της «μη αναστρεψιμότητα του χρόνου.» António Cardoso.