"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 347

Het leven dat we leven is vluchtig, een uitdrukkelijke verwijzing die de lengte van het leven zoals het is relatief, iets voorbij (...).

Dienovereenkomstig, het leven van een "life stuff" dat dit is de stroom die in de mondiale ruimte waar deze is geplaatst bestaat.

Omdat de mensheid aldus gevormde noodzakelijk zijn constitutie relevant en organische".

In feite autonoom de menselijke soort gevormd door body-kwestie, bederfelijke opgelegd de verplichting om bepaalde "materiële leven" te leven, omdat het leeft in een body-kwestie, bederfelijke, met inachtneming van de voorwaarden van de natuurwetten.

Zoals duidelijk is dat wat materiaal onderworpen aan een fenomeen van het optreden van afbraak door onomkeerbare actie.

Het idee dat men heeft van het leven (...) want het is uniek, natuurlijk onderhouden ter bescherming niet in gevaar komen, is legitiem deze houding.

Echter, het leven is de uitdrukking van vitaliteit energie die enthousiasme uitstraalt, zo'n staat (...) het voelt zijn kracht, een wellness-kwaliteit.

Dus is recurrent in mensen te beschermen deze waardevolle activa en onverdeelde eigendom van de mensheid en de betreffende persoon te leven wenselijk is en verlengen de levensduur is een intrinsieke doel in mensen.

Gekenmerkt in het leven verblijftijd, als een body-kwestie bederfelijke, dus de tijd, wat zich vertaalt in levensjaren X of Y, welke bepaalde persoon kunnen leven.

Maar natuurlijk met het verstrijken van de dagen, maanden en jaren enz., Want het is symptomatisch voor de notie van de daling van het leven (...), is er iets in verval, dat impliciet in de mensheid met die leeft sinds haar bestaan ​​tot nu toe keer dat dit feit is vergezocht.

Maar het moet worden uitgelegd in de vorige paragraaf "decay" in de richting van verminderen van de levensduur (...).

De overeenkomst tussen een spiraalvormige curve die het punt beschrijft een andere deze progressieve manier om te ontsnappen, in dit geval van leven (...).

Want, als uitgangspunt de "prime van het leven" is de hoogste graad binnen een bereik, omdat het de top bereikt, dus het leven op zijn hoogtepunt (...).

Want het is begrijpelijk, want het groeit, zeker hebben we de uitdrukking gehoord: "Het zal meer groeien", deze verklaring weerspiegelt de realiteit, en parafraseren, zegt het spreekwoord: "Je kunt een stad ligt op een heuvel niet verbergen."

Het is duidelijk dat de mensen deze waarheid uit te drukken, want het is duidelijk voor onze ogen, de meest paradigmatische zaak te verwijzen naar een kind te zeggen, "het groeit."

Goed om deze waarheid horen, want het is eigenlijk het hoogtepunt van een gestage stijging naar de bovenkant van deze hogere graad, het is allemaal authentiek, die ongetwijfeld vertrekken.

Deze perceptie is de aanpak van die benaderingen in om vragen te stellen op deze vraag impliciet in de mensheid (...), waarvan de onvermijdelijkheid van de geschetste contact met de realiteit van onze dag feiten.

In afwachting van kan nog een paar overwegingen over het thema "onomkeerbaarheid van de tijd." António Cardoso