"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 169

De onomkeerbaarheid is altijd een impliciet constant in de tijd, is het verantwoordelijk voor de consumptie van de tijden of momenten, of een tijdlijn omschreven in de tijd.

Dat zijn functie noodzakelijkerwijs in de tijd, het is inderdaad een aandoening waarbij oorzaken en effecten kunnen niet worden gewijzigd, laat staan ​​terug te keren naar hun vroegere toestand.

Omdat deze missie gaat direct aan de tijd die het beschrijft in zijn geleidelijke en constante cirkelvormige beweging een eindloze baan (...), rekening met de onomkeerbaarheid.

De onomkeerbaarheid als temporele notie dat enkel en alleen iets gehouden in onze verbeelding, zo goed of niet bepaalde tijd doorgebracht, die heeft opgehouden te zijn, omdat het onomkeerbaar is geworden.

De herinnering aan die tijdspanne verstreken tijdsbestek was in de herinneringen van een onomkeerbare verleden en die alleen bestaat als een herinnering dat deze mentale act heeft geen geheugen van het spel gezien het feit dat het verleden.

 De visie die een verleden heeft, is bijzonder veelzijdig bepaalde situaties hebben voorgedaan, aldus de intellectuele en morele activa, ervaringen en lessen die werd genomen als gevolg van de onvermijdelijkheid dat sommige nostalgie (...) vertrokken.

Reflectie is vooral de notie van het verleden, die belangrijke en bevredigende momenten waarop regeerde een gezond klimaat, zijn al zijn omgeving harmonieus tot bloei komen, door de herinnering aan die tijd wordt afgebeeld met de faculteit van het geheugen weer het genoegen van herinneren.

Dit bewijsmateriaal ook de analyse van een bepaalde termijn als een goed en perfect voor de tijd in kwestie, zoals te vertegenwoordigen: de geschiedenis van de cinema, met passages van 'slides', het karakter Tim Tim en Milú zijn momenten van extreme vreugde plus een hoeveelheid van onschuld.

In een "les" werd genomen met de onmisbare synoniem voor het leven, waarin 'het kwaad niet betaalt "en goede daden spreken voor zich zijn herinneringen van die" hoogtijdagen "van grote betekenis.

Er zijn zelfs bewust tijdlijn sinds de tijd, geheugen en bepaalde feite zijn de bepalende factoren en de verstreken tijd een spoor achtergelaten, maar dit geheugen kan goed of niet.

Met betrekking tot de morele waarde genomen als een praktische les voor de toekomst, waarin de geschiedenis van meldingen van ongebruikelijke of niet-abstracte gebeurtenissen, de fantastische ideeën, werkte als een denkbeeldige het ware.

Vooral de leringen en lessen die zijn getrokken, zoals praktische ervaring met het oog op de fictie verhalen vervormde werkelijkheid te beschermen.

Deze tijd die verstreken is echter goed om de sociale en morele verantwoordelijkheid posities, waarin de waarden waren niet zo vervlakt verbeteren, voorzichtigheid bezet de plaats van bekendheid voor zijn voornemen die moest de contingentie van de onvermijdelijkheid ervan te verzekeren.


Dus onze discours zocht de juiste richting om wat meer inzicht te laten op het onderwerp van de 'onomkeerbaarheid van de tijd. " Antonio Cardoso