"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 194

Tijd is het bewijs is deze huidige tijdsgewricht, een beeld van de werkelijkheid door de elementen die afhankelijk zijn van de situatie in een bepaald moment, of politieke, economische of sociale uitgedrukt.

Moments bestaan ​​in onze wereldwijde ruimte in verschillende contexten, zijn gebeurtenissen en omstandigheden zijn incidenteel en anderen afkomstig van een dergelijk kader (...) in welke situaties leiden.

De situatie is niet een louter toeval indirect verbetert de analyse "onverbloemde" authenticiteit van iets dat gebeurt (...).

De tijd waarin we leven en gezien de tijd situatie, is ook bedoeld om pijnlijke situaties, een staat van "dingen" als gevolg van oorzaken en verschillende effecten in de tijd records voor het nieuws en kan de details van het feit te geven, en gerapporteerd als "de tijd geschiedenis. "

Dit is hoe de historische feiten domineren het nieuws, vooral voor de actualiteit, iets dreigt er gebeurt op het moment en die zich voortplant.

Wanneer gebeuren gegeven historisch feit, het essentiële uitgangspunt is: tijd, plaats, en dat, onvermijdelijk, de tijd is er een die rapporteert met onbetwiste geloofwaardigheid.

 Tijd is essentieel voor ons bestaan, in het bijzonder door de nauwe betrekkingen samenwonen die overal in onze beschaving geschiedenis een constante is geweest.

De waarneming van natuurlijke fenomenen, hun onvoorspelbaarheid versterken het idee dat we een tijd als deze "companion" onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Omdat we die niet aan de onmacht van de follow duidelijk de voorwaarde, die specificiteit van de mens (...) te volgen, maar het volgt de eindeloze mars.

Concentratie op de perceptie van de materiële werkelijkheid, namelijk de "materiële leven" wij leven, we begrijpen dat het voortbestaan ​​van het 'aardse leven en het materiële leven ", is vluchtig.

Dus nog tijd onze referentie, omdat het bepaald wordt door het dat we de details periode kunnen geven, maar we weten niet hoe laat dat "iemand" kan leven als X of Y, het bestaan ​​van "iemand" is lang of niet.

Echter, een verwachting om ons af te vragen over de logica van de visie die we voeden op, echter, zoals al is gezegd dat de mensheid heeft die reis, het is eindeloos in zijn weg zonder grenzen.

Dus hij verwijzen als zijnde de 'verhevenheid', heeft altijd bestaan, zijn gezicht voordat de mensheid is inderdaad.

Voor deze betonnen "menselijke tijd" inderdaad relatief, als gevolg van de vergankelijkheid die onmiddellijk en vluchtig in ons leven die langzaam en gestaag het absorberen van alle tijdelijkheid (...) plaatsvindt betekent het om te verblijven, dat "iemand" die moet leven "materiële leven", terwijl het fysieke bestaan.

De omvang van die tijd is het leven van de mensheid, in het bijzonder wijst u de tijd de werkelijke waarde, vooral voor zijn voordeel, is symptomatisch dat de vurig verlangen "als de lucht die we inademen. '

Tijd is de degene die verhalen organiseert beschrijven als "nee", de waarheid van de feiten die aanwezig is, maar ook verwijst naar het verleden en de toekomst gaat door haar onomkeerbaar pad.


Dus onze discours zocht de juiste richting om een ​​paar meer inzichten over het thema te laten "onomkeerbaarheid van de tijd." Antonio Cardoso