«I mi anastrepsimótita tou chrónou» (...) 190

Κατά το παρελθόν ο χρόνος είναι μια αντανάκλαση μας για την αξιολόγηση "αυτή τη φορά», διότι μετά από όλα είναι η σχέση (...), αλλά να μην υποτιμήσουμε "κάτι παρελθόντος" που δεν δίνουν τη δέουσα αξία.

Αλλά ακριβώς για να επιβεβαιώσουν πόσο σημαντικό θα έκανε σε δύσκολες διαφορές προσφοράς στιγμές και να βρούμε την ισορροπία του τόσες πολλές δυσκολίες και εμπόδια.

Serenity είναι η απαραίτητη και επιθυμητή κατάσταση που συμβαίνει μόνο για να προσφέρουν την σωστή και υγιή κατάσταση του νου στο σύμπαν των ανθρώπων, κυρίως για την ισορροπία και την ειρήνη που παρέχει.

Αυτή η κατάσταση τέλεια αρμονία με τη ζωή που συνοδεύει το άτομο καθ 'όλη την ύπαρξή τους, ωστόσο υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι για κάποιο λόγο, ιδίως, στερούνται αυτής της σημαντική προϋπόθεση, πνευματική, ψυχολογική ή ηθική.

Αυτή η κατάσταση για την παροχή της προδιάθεσης ψυχή, αισθάνεται χαρά στη δουλειά, μια μοναδική στιγμή γεμάτη από τεράστια ικανοποίηση, κυρίως επειδή τους αρέσει αυτό που κάνεις, γιατί ο καθένας ξέρει τη χαρά της εργασίας από το ευχάριστο συναίσθημα.

Φυσικά μπορούμε επίσης να αξιολογήσει μια εργασία είναι καλύτερο από το άλλο, ή επειδή έχουμε περισσότερες αγάπη για αυτό από ό, τι για αυτό.

Ικανοποίηση με το έργο εκφράζει μια ευχάριστη συναισθηματική κατάσταση ή θετικό αποτέλεσμα της αξιολόγησης που ένα άτομο κάνει η ίδια η εμπειρία που έχετε σε μια δεδομένη εργασία.

Προϋποθέτει, επίσης, κατάλληλη συμπεριφορά στην επαγγελματική υπερηφάνεια έρχονται στην επιφάνεια, είναι διαβόητη ευθύνη.

Ο χρόνος επηρεάζει θετικά την ευημερία δραστηριότητες είναι συχνές λόγω της αλληλεπίδρασης, την ικανοποίηση και την αφοσίωση.

 Το αυξανόμενο ενδιαφέρον για το έργο, ιδιαίτερα τον παράγοντα αειφορίας, η οποία περιλαμβάνει απευθείας σε τρίτους, και ότι μαζί με το προϊόν εργασίας μπορεί να ανταποκριθεί στην επείγουσα ζωή, όλο το περιβάλλον ζει γύρω από το εισόδημα των μισθών.

Στην εποχή που ζούμε, αντιμέτωποι με την επείγουσα ανάγκη να βελτιωθεί σε όλα τα επίπεδα, η ανησυχία αυτή είναι για τους πιθανούς πολλαπλής καλύτερο επίπεδο σε διάφορους τομείς με στόχο την ένταξη όλων.

Οι συνθήκες εργασίας έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον στις συζητήσεις τους για τη βελτίωση των παραμέτρων που προσφέρουν υψηλότερη κερδοφορία, την ποιότητα τίθεται υπό αμφισβήτηση, διότι είναι υψίστης σημασίας για την επιτυχία.

Έχοντας αυτή την πρόκληση αντιμετωπίζουν κοινωνική βιωσιμότητα στο πλαίσιο των χωρών της ΕΕ, η ισορροπία μεταξύ της οικονομικής απόδοσης, λαμβάνοντας τη βάση της οργάνωσης της εργασίας ως κεντρική και τη διατήρηση των κριτηρίων για τη βελτίωση των επιχειρήσεων που τα μέλη της τη ζωή.

Ωστόσο, υπάρχει ποικιλομορφία σε γενικές γραμμές, είναι σαφές, ιδίως καθώς οι χώρες ΗΠΑ, το καθένα έχει τη δική του ιδιαιτερότητα και μερικά έχουν οικονομική αυτονομία, και γίνονται προσπάθειες να συγκλίνουν σε δεσμευτικούς στόχους που φέρνουν οικονομική σταθερότητα λόγω της ανάπτυξης.


Έτσι, λόγου μας ζήτησε την ακριβή κατεύθυνση για να αφήσει κάποια πιο ιδέες σχετικά με το θέμα της "μη αναστρεψιμότητα του χρόνου." Antonio Cardoso

«Η μη αναστρεψιμότητα του χρόνου» (...) 190
Katá to parelthón o chrónos eínai mia antanáklasi mas gia tin axiológisi "aftí ti forá», dióti metá apó óla eínai i schési (...), allá na min ypotimísoume "káti parelthóntos" pou den dínoun ti déousa axía.

Allá akrivós gia na epivevaiósoun póso simantikó tha ékane se dýskoles diaforés prosforás stigmés kai na vroúme tin isorropía tou tóses pollés dyskolíes kai empódia.

Serenity eínai i aparaítiti kai epithymití katástasi pou symvaínei móno gia na prosféroun tin sostí kai ygií katástasi tou nou sto sýmpan ton anthrópon, kyríos gia tin isorropía kai tin eiríni pou paréchei.

Aftí i katástasi téleia armonía me ti zoí pou synodévei to átomo kath 'óli tin ýparxí tous, ostóso ypárchoun kápoioi ánthropoi gia kápoio lógo, idíos, steroúntai aftís tis simantikí proüpóthesi, pnevmatikí, psychologikí í ithikí.

Aftí i katástasi gia tin parochí tis prodiáthesis psychí, aisthánetai chará sti douleiá, mia monadikí stigmí gemáti apó terástia ikanopoíisi, kyríos epeidí tous arései aftó pou káneis, giatí o kathénas xérei ti chará tis ergasías apó to efcháristo synaísthima.

Fysiká boroúme epísis na axiologísei mia ergasía eínai kalýtero apó to állo, í epeidí échoume perissóteres agápi gia aftó apó ó, ti gia aftó.

Ikanopoíisi me to érgo ekfrázei mia efcháristi synaisthimatikí katástasi í thetikó apotélesma tis axiológisis pou éna átomo kánei i ídia i empeiría pou échete se mia dedoméni ergasía.

Proüpothétei, epísis, katállili symperiforá stin epangelmatikí yperifáneia érchontai stin epifáneia, eínai diavóiti efthýni.

O chrónos epireázei thetiká tin evimería drastiriótites eínai sychnés lógo tis allilepídrasis, tin ikanopoíisi kai tin afosíosi.

 To afxanómeno endiaféron gia to érgo, idiaítera ton parágonta aeiforías, i opoía perilamvánei apeftheías se trítous, kai óti mazí me to proïón ergasías boreí na antapokritheí stin epeígousa zoí, ólo to perivállon zei gýro apó to eisódima ton misthón.

Stin epochí pou zoúme, antimétopoi me tin epeígousa anánki na veltiotheí se óla ta epípeda, i anisychía aftí eínai gia tous pithanoús pollaplís kalýtero epípedo se diáforous tomeís me stócho tin éntaxi ólon.

Oi synthíkes ergasías échoun prokalései to endiaféron stis syzitíseis tous gia ti veltíosi ton paramétron pou prosféroun ypsilóteri kerdoforía, tin poiótita títhetai ypó amfisvítisi, dióti eínai ypsístis simasías gia tin epitychía.

Échontas aftí tin próklisi antimetopízoun koinonikí viosimótita sto plaísio ton chorón tis EE, i isorropía metaxý tis oikonomikís apódosis, lamvánontas ti vási tis orgánosis tis ergasías os kentrikí kai ti diatírisi ton kritiríon gia ti veltíosi ton epicheiríseon pou ta méli tis ti zoí.

Ostóso, ypárchei poikilomorfía se genikés grammés, eínai safés, idíos kathós oi chóres IPA, to kathéna échei ti dikí tou idiaiterótita kai meriká échoun oikonomikí aftonomía, kai gínontai prospátheies na synklínoun se desmeftikoús stóchous pou férnoun oikonomikí statherótita lógo tis anáptyxis.


Étsi, lógou mas zítise tin akriví katéfthynsi gia na afísei kápoia pio idées schetiká me to théma tis "mi anastrepsimótita tou chrónou." Antonio Cardoso