"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 189

De tijd is ook de werkzaamheid van iets (...) die vooral van kracht werd door de verwachte effect werd bereikt wat zich vertaalt de enorme vreugde gezicht van de goede resultaten.

De beslissingen zijn impulsief te wijten aan de perceptie van een strategie die de efficiëntie aangenomen door het verschaffen van omstandigheden waarschijnlijk een aantal doelstellingen te bereiken.

Gewaarborgd blijft wanneer bepaalde taak wordt uitgevoerd op de best mogelijke manier, rekening houdend met de minder tijd die volstaat om de gewenste doelen te bereiken.

De tijd is geld uitgedrukte, omdat het andere taken meer uitvoeren, en de verdeling van de tijd in aanmerking genomen wanneer deze worden gebruikt.

Aangezien de middelen nodig zijn, de beschikbare tijd is genade, om te worden gedragen wanneer dat nodig is voor het uitvoeren van andere werkzaamheden die dit keer toevoegt voor een bepaalde taak.

Time management is belangrijk in ons leven, want soms we de kostbare tijd nodig, en we hebben geen tijd, want het is gewijd aan andere persen en dringende werkzaamheden.

En daarom reden om bepaalde banen te dragen voor het direct beschikbaar gelegenheid, maar een constante weten dat de "balans van de tijd," die zo kortstondig en vluchtig kunnen rationeel gebruiken en met de nodige efficiëntie en ethiek.

Het saldo assertiviteit zorgt voor de exacte idee dat deze factor regelt de daden en handelingen die bepaalde parameters die samenkomen op duurzame maatregelen vertaald samenhang van al haar stakeholders moeten volgen.

In het leven en in de tijd dat we leven in de discussie door de noodzaak om sommige situaties opkomende verwachtingen overwinnen verwarmd worden voorgesteld om een ​​bepaald doel na te streven.

Maar gezien de problemen, is het dringend noodzakelijk om te verbeteren met de implementatie van nieuwe strategische visie en assertief in de directheid van de ernst van de verbintenissen te waarderen.

Time als "sequentiële tijd", die ons leven organiseren, zodat we gedwongen worden om "sneller te lopen."

Lest we een bepaalde taak van de toekomst duizelingwekkend naderende niet kan doen, het gezicht van de 'onomkeerbaarheid "maakt het onomkeerbare dit moment.

Het is een tijd verstrijkt (...), het noteren van zijn passage door de vergankelijkheid van schoonheid in dat moment, een verbaasde bezinkt alsof het een vergadering van de zin van het leven en alles wat de mooie "ogen kunnen zien ".

 werd geproduceerd in deze denkbeeldige duidelijke visie en dat bestanden vritualmente de tijdlijn, maar we waren in staat om deze momenten te herhalen, in voorkomend geval:

Van de ene kant opnieuw blik die spannende scene vanwege de relativiteit van dat moment echter vol betekenis.

Aan de andere kant, omdat de aanblik herstellen troost ons vreugde, het plezier dat geeft ons alles wat is.

Het is onvermijdelijk dat moeten stijgen tot een overlevende, die het hele lichaam inclusief de geest symbiose is gekoppeld aan een manier om "levend" iets dat zo belangrijk is voor "iedereen" houden mobiliseert.

Tijd is inderdaad deze "master" rustig en discreet waarin zweven waarnemingen, verlangens en ingediende claims de functie van zijn reis verlangens en hij is eindeloos (...) zonder grenzen.


Dus onze discours zocht de juiste richting om wat meer inzichten over ons thema te verlaten "onomkeerbaarheid van de tijd." Antonio Cardoso