"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 353

Het leven is (...) "kans en de toestand" ten aanzien van de "kans" is gunstig vanwege het voordeel dat wordt verkregen door het bezit, namelijk het leven dat je hebt, aan de ene kant.

Aan de andere kant, als de "voorwaarde" het is een aandoening waarbij de persoon zich in de situatie dat het definieert.

Het is dus redelijk om te denken dat dat het leven dat men geniet, want het is één en ondeelbaar behoren tot "iemand".

Natuurlijk is het een "kans", dat is in de huidige mondiale ruimte waar deze is geplaatst om te leven.

Dus hou dit om zorg te dragen te beschermen tegen alle gevaren is legitiem en regelmatig deze houding.

Echter, de voorwaarden die aan het leven worden opgelegd, zijn veel verschillende, niet alleen gaat de verdediging van het leven met de plicht om te zorgen voor.

Maar ook bereiken de essentie, namelijk het leven betekent een fysisch verschijnsel onderworpen aan natuurwetten.

Mensheid bekleed met een opbouw-bederfelijke, omdat het zo is opgebouwd, en dus van organische aard en het materiaal waaruit zij bestaat.

Deze voorwaarden worden geïmpliceerd door de noodzaak om de mensheid dat oplegt in de hedendaagse mondiale wereld te leven bepaald "materiële leven".

Sterker nog, de vraag of de "kans en conditie" zijn gijzelaars van de nu duidelijk veronderstelling, want het is het leven dat de mensheid in het algemeen wordt gedwongen om te leven.

Vooral door zich een onomkeerbare gebeurtenis dat het impliciet.

Het is geen paradox, maar een echte situatie van de ervaring die je hebt in de materiële wereld, die onvermijdelijk eindigt.

Gezien de specificiteit en organisch materiaal mens zodanig is uitgevoerd, dat dit verschijnsel optreedt als gevolg van zijn uitsterven is onomkeerbaar.

Een kenmerk dat de mensheid gezichten, terwijl fysieke bestaan, vastbesloten om het leven materiaal, die lange tijd of niet kan leven.

Dienovereenkomstig verschaft de huidige situatie is het gezicht natuurlijk de "omstandigheden" waaraan het onderworpen.

Volgens welke de route die zich ontwikkelt in de huidige wereldwijde ruimte is de "onuitwisbare" in de huidige vandaag.


De verwachting dat onze speech nog een paar overwegingen te maken rond het thema "onomkeerbaarheid van de tijd." António Cardoso