"De onomkeerbaarheid van de tijd" 355

Het "geloof" onthult een stevige mening met het argument dat wordt volgehouden, een idee wordt ondersteund door een eerste feit als bepaalde rationele logica.

Dus, als het begin van iets (...) lanceert eerste de stichting op een solide basis, een van de belangrijkste basis waarop rust het hele gebouw.

Hierdoor sequentie zullen andere inspanningen op deze activiteit, in het bijzonder de elementen die een aantal ideeën en combinaties definiëren convergeren.

Rekening houdend met wat wordt geprojecteerd, nadat alle voorbereidende zeker geconsolideerd een gunstige gelegenheid zal dit doel te materialiseren.

Bepaalde omstandigheden drukken een waslijst van gegevens, wat verwacht, sommige niet, echter zal in de orde van grootte van dit plan en zal rekening worden gehouden.

Name die ontstaan ​​waarvoor de oplossingen gelijktijdig en automatisch omdat deze laatsten opgelost.

Zo wordt stap voor stap opgelost, zoals het geval is in situaties als gevolg van de onomkeerbare contingentie, (...).

Een evenement waarbij de behandeling wordt aanbevolen door de anticipatie van feiten ingediend door bepaalde onvoorspelbaarheid kunnen komen te passen.

Want het is van de essentiële opkomende standpunten die manifest en duidelijk blootgesteld zijn, dus het is belangrijk en aanvaardbare inhoud van deze kwesties.

We hebben de invoering van de stijl die we traceren het discours dat bij ons past, met name de alinea's die voorafgaan, al dan niet te maken hebben met het probleem bij de hand geweest.

Maar zoals we al eerder zei in onze eerste paragraaf dat is de "overtuiging", omdat het blijkt dat er een stevige reden was dit thema dat we ons discours begonnen.

Derhalve is het over "tijd", bedoelen we, omdat het thema dat we de veelzijdige situaties die hij, "tijd" dient als een "thread" naar onze toespraken ontwikkeld.

Erover praten, benadrukken we de "grootsheid" dat wil zeggen, geven we vorm aan ons spreken als de redenering en het idee dat we nastreven.

Zeker, we hebben niet "gehakt woorden," zei hij terwijl hij ons wil over de gedachte en reflectie die na verloop van tijd te hebben.

Het is ongetwijfeld de "verhevenheid" dat "hangt" in ons leven, maar er is de cruciale vraag.

Is dat de "tijd" is tijdloos (...), zodat de persoon en de tijd
Twee factoren zijn van dezelfde fractie.

Waar men goed sterker dan de andere, in dit geval verwijzen naar "tijd", het is eigenlijk sterker dan de mens.

We versterken deze verklaring om te zeggen dat als de tijd door het pad in rondheid loopt, gaat geleidelijk en is constant en eindeloos op zijn weg (...).

Terwijl de persoon, nooit volgen, omdat het houdt op zijn weg, omdat het steil gaat (...).


In afwachting van meer kan enkele gedachten over ons thema laat de "onomkeerbaarheid van de tijd." António Cardoso