"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 175

De tijd is ook de opeenstapeling van ervaringen, goed of niet, leeft dat bepaalde protagonist, maar gezien het kenmerk van elke ervaring is nog niet genomen voor de juistheid verleend.

Als de gelijkenis van de wiskunde, maar dit is strikt een wetenschap waarvan de redenering is logisch.

Ervaring is niet zo assertief, alsof er iets (...) positief voor zijn verklaring waren en we kunnen als referentie voor toekomstige gevallen.

Omdat de ervaring opgedane kennis vereist geconfronteerd met bepaalde situaties, dat "iemand" heeft de praktijk van het leven, het gevolg van een aantal specifieke situatie.

Maar het betekent niet dat door middel van X de ervaring als bewering uitdrukking kunnen hebben, hetzelfde zijn toe te passen in andere situaties.

Het betekent dat elk geval noodzakelijkerwijs de specificiteit (...), dus is dat situaties van elkaar verschillen.

De criteria die worden nooit vergelijkbaar met andere situatie, welke procedure vergelijkbaar, maar niet identiek kan zijn, zijn er gegevens die cruciaal zijn.

Dus in de tijd leven wij kijken uiteenlopende behoeften dat sommige van hen zijn ook hoofdrolspelers.

Dus ervaring is de opname van aannames bewust van bepaalde gedragingen, zodat een beeld of gedeeltelijk wordt gedacht dat een aantal te ervaren.

De ervaring die je goed wilt doen of niet, is het ontwerp van een bepaald gedrag dat een actie die zogenaamd op zoek naar genot of plezier of zelfs leiden tot wat schade voor de schade aan "iemand" in de zin van het kwetsen zal genereren.

Het toont de morele houding ten opzichte van de veronderstelde test van die ervaring met het oog op het afleiden van de tevredenheid uitgeoefend door die besluiten en acties.

Dat ze zijn geworteld in het onderbewustzijn op zoek naar een bepaalde negatieve ervaring als een afstand tot goed door het naderen van de aard van de onevenwichtige persoonlijkheid te doen.

Echter, de schadelijke effecten van deze ervaring verpletterende eigen overtuiging als een 'muur' van perverse verlangens die neemt verrassende en overmatig impulsen.

Het is dus tijd ons waarschuwt, want het brengt genade, want dat is een belemmering voor de protagonisten dringen er bij de juiste procedure die gericht zijn op het vermijden van excessen en willekeur.

Juist omdat het de tijd om "de ervaring van de ervaring", die in elke individuele ervaring gehad door "iemand" zo praktisch onderwijs, dat wil geconsolideerde en waarin de mensheid zichzelf ziet de verbinding die hij heeft met hem verschijnt.

De tijd is ongetwijfeld de "master" tijdloze in ons leven ontlokken de beste manier voor het individu in het bijzonder en de mensheid in het algemeen, en de continuïteit en de reis is eindeloos (...).


Dus, in de hoop om een ​​paar overwegingen op onze thema 'onomkeerbaarheid van de tijd ", die op deze manier. Antonio Cardoso