"In irreversibility temporis" (...) CCCLIII

Vita est (...) "potestas et conditio« in quantum est: "occasionem" bonum est sive ob hoc possessio a lucrata est, cum Rationale vellet illustrare habes, ex una parte.

Contra quod "lege" in quo est homo in illo statu definit.

Ita cogitare, quod non est rationabile quod aliquis vitam contineat, quia est una et individua quae est 'aliquis'.

Scilicet hoc est: "occasionem" quod sit vivere current global locus ubi non sit scriptum.

Ita ut haec custodias omnia pericula ut caveatur ne hoc legitimum et regularis habitus.

Sed vitae condiciones impositae sunt multum non transibit vita tuenda cura incumbit.

Sed etiam pervenire essentia, quae est vita corporis exercuerunt iura naturae.

Inungatur corpus humanum est materia corruptibilis, quia ex hoc ergo organici materia natura componentium.

Hae condiciones exponuntur per istas additiones hominum accipimus eo pertinens debitum ad global orbis terrarum habitas constituta hodie per "animam materia".

Immo num 'valetudo quod opportunitas' in assumptione obsides ab his nunc constare potest quod sit vita, quae humani generis est vis adhibita vivendi.

Maxime autem ut etiam sit, quod illud quod implicite indicatur quasi quidam contingentiam.

Hoc est paradoxon obvenit, sed ipsa experientia, situ in mundo ut habeant ad materiam, quam necessario.

Datum ad proprietate hominis, et est organicum materia quod ita formatum existere rei ex occurs extinctum esse irrevocabile.

Unus pluma ut hominum societas ea facies, cum esset corporalis, vita vivet determinatae ad materiam quae possit fieri aut non longum.

Itaque contulit se naturaliter facies "re" quod subest.

Secundum quod est iter ad current global develops locus est "levia" in praesentem diem.


Quae potest oratio paucis spes considerationum thema "irreversibility tempus." António Cardoso