"In tempore irreversibility" (...) CCXXV

Idem tempus pluribus rebus, quae maxime quasi "Ultimum" per "hominem" in vita.

Sicut omnia vitae finis (...), quod inde usque a principio ex principali re certum esse.

Quod «aliquis» refert fortes praesentia tum etiam media, qualis attento insignem transferri partem in tota quaerendum est.

Tamen, una vitae, terrenarum usu est moratus in ephemerality vivere "vita effercio", esse cum corpore.

Haec vera est intellectus in nobis tempus quam considerate quod "veritatem" significatur dies hodie quod Ratione rationisque.

Maxime probabilis et ad socialis eventus trends, rerum atypical et totum album of conjunctural inexplicability contra est quod homini in communi et in particulari persona.

Tempus etiam insignis adversis quam in vita interpretatur objecto implicita cuius postulata per socialis vinculi solutionem differri nequeunt hominum.

Tempus est etiam quod in hac unusquisque nostrum esse rei singularis personae, ut experimentum "phaenomenon" dum quod attingit ad organi corporalis materia deficiat.

Hoc necesse est, quae homini subiecta «vivere vitam materialem, quae manifesto desinit cum" "est non vivere, est humana fragilitas.

Est "dolor", quod non liberum quam accipere, ne perditissimis vitae quam (...), necesse est.

Vivere autem maxima memoriaeque publicae retinendae dignissim et concretum subconscious residua est contentio inter vitam spiritualem, quae latent (...), qui rem ventum est.

Inde est, quod inclinatio ad animam generantis hoc bene-ens, in eo vita est, et vita habitudo suo current ephemerality.

Manifestum est autem quod esse humanae in summo, conversatione «aliquis» afficit currenti tempore vixerunt contra vero semper "obnoxio" longi temporis in idea "materiam aeternam".

Unde manifestum est quod assumitur 'aliquid inchoatum, "ratione velle cupere perceptiones laetitiam gerens animum ad conclusionem in causa fuerunt concludunt.

Aliquid de ratione perfectum est linearibus fixa satis est exitu propitio consummavi quod opponit inperfecto vacuo spatio erumpit (...) et molestiae sensu peractorum.

Et in tempore vivimus plures gradus velle perficere autem vita caduca, non est naturalis, quia ad multa conclusio.


Et ad aliquam partem sermonis quaerebant plus exigere in perceptiones de "irreversibility tempus." Antonio Cardoso