"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 248

Het directe resultaat, uitgedrukt in de persoon van de verantwoordelijkheid, vooral omdat het leven van een fysiek leven is vergankelijk.

Zeker is dat de bedoeling van elke persoon is om het leven dat je hebt te behouden, het is één en ondeelbaar.

Want je hebt "tijd" betekent om te leven als we bedenken dat de tijd beheert ons verblijf, terwijl het fysieke bestaan ​​van een "leven of aardse materie het leven", dat is de huidige leven wij leven te leven.

Maar we weten dat volgens de populaire adagium dat "tijd is geld", zodat deze gemengde benadering van de materialiteit van alles om ons heen, en interessant leven, omdat we autonoom worden gevormd door het lichaam-materie.
.
Binnenkort zal de zaak, in aanvulling op de materiële goederen, die geld omvat, menselijk specificiteit is ook zo samengesteld, voor body-kwestie, bederfelijke onder de voorwaarden van de natuurwetten en dus tot de afbraak ervan.

Het is dus logisch om ten onrechte reageren op de instincten van de materialiteit en "levedamos" alles als een homogene massa het ware.

Het mengsel, die niet mogen worden gemengd, komt voor hun 'onwetendheid' in de materiële wereld, omdat de duizelingwekkende uitstapjes op zoek naar materialiteit wordt gespeeld all inclusive "het leven", wat onvermijdelijk heeft zijn materiaal component, die degradeert duidelijk.

Wat er gebeurt is dat het leven bestaat ook uit body-materiaal, maar met andere afmetingen overzien.

Speciaal voor haar kant, geïsoleerd van materialiteit, een specificiteit 'bovennatuurlijke' die ziel, geest.

Kortom, de menselijke soort, gevormd door body-kwestie, bederfelijke en ziel, geest, die bepaalde persoon woont in een stoffelijk lichaam, terwijl fysieke bestaan, onderworpen aan een leven "het leven of de aardse materie het leven."

Echter, orgaanfalen gebeurt vanzelf voor diegenen die een fysiek bestaan ​​die eveneens eindigt (...), voor het niet leven, omdat het de "bestemming" van een leven wordt gedoofd.

Beleef deze uitgang (...), echter een andere component die de ziel, geest heerst duidelijk het materiële aspect, omdat het 'bovennatuurlijke'.

Het heeft een "status", die specifiek heeft zijn specifieke voorwaarde, en gezien de complexiteit, kan niet verwijzen naar iets 'bovennatuurlijke', de tegenstelling die jassen de materiële wereld.

Omdat onze huidige mondiale ruimte, de wereld waarin we leven, mag u niet de "kennis" van het 'bovennatuurlijke' omwille van zijn "ontoegankelijkheid".


Dus onze discours zocht de juiste richting om een ​​paar overwegingen achter te laten op het thema 'onomkeerbaarheid van de tijd. " Antonio Cardoso