«Η μη αναστρεψιμότητα του χρόνου» (...) 243

Η τεράστια χρόνος που έχει παρέλθει είναι επίσης αντικείμενο μια εικόνα που είναι η σχολή παρατήρηση από την οικεία ανάλυση, ότι συγκεκριμένο άτομο κάνει τον εαυτό της.

Πρόκειται για μια αλλαγή στάσης, ειδικά σε αξία αυτό το «παρελθόν χρόνο», εξαρτάται από μια ολόκληρη λίστα με τις αντιξοότητες, τους περιορισμούς, που χαρακτηρίζεται από τη σημερινή κατάσταση της εποχής εκείνης.

Και σήμερα, στην παρούσα του σήμερα είναι όλα τόσο διαφορετικά, γιατί ο κόσμος έχει εξελιχθεί ξαφνικά, και οι άνθρωποι ακολούθησαν αυτή την ξέφρενη πορεία με αυξημένο άγχος, άπληστος σταυρό νεωτερικότητας που επικρατεί στις κοινωνίες.

Μερικοί άνθρωποι αμετάκλητα προκάλεσε άμεσες συνέπειες ενός ολόκληρου καταστάσεις διαφορετικό υπόβαθρο με το οποίο τιμωρείται για αυτή τη συμπεριφορά, που απορρέουν από τις επιδρομές της ημέρας μέρα με τη.

Πράγματι, ένα "καυτό" ρουτίνα στην οποία οι χρήσεις και τα έθιμα, οι φόροι βρίσκονται τώρα αντιμέτωποι με ένα νέο πρότυπο της κοινωνίας, όπου οι εθνοτικές και συνύπαρξης αξίες που ψηφίστηκε από εγωισμό, αγνοώντας τους κώδικες συμπεριφοράς και κοινωνικής πρόνοιας.

Ειδικά ο τρόπος για να δράσει σε αναζήτηση της υποτιθέμενης ηγεσίας, με την ιδέα της έκπληξη το εξωτερικό εικόνα που φαίνεται, μια σειρά που θέλετε να επιτύχετε με την άποψη αυτή.

Η ιδέα θεωρείται χρήσιμο είναι αυτή που είναι διαθέσιμη χωρίς τεχνάσματα με θετική ενέργεια, είναι σε θέση να διατηρήσουν αλόγιστη σκέψεις, επειδή είναι καταστροφικές και αντιφατικές.

Μερικές φορές αυτό συμβαίνει, η αδράνεια της ζωής, που χαρακτηρίζεται από αναποτελεσματικότητα, που δεν έχει τίποτα να κάνει χρήσιμο στο υποσυνείδητο αποκοιμιέται σε αυτή την λανθάνουσα κατάσταση.

Υπάρχει ανάγκη να αντιδράσουμε, να εξερευνήσετε το δημιουργικό δυναμικό, ψάχνετε για κάτι που παρακινεί για να εκτελέσει κάποια συγκεκριμένη δραστηριότητα, προκειμένου να αποκατασταθεί η ισορροπία που πρέπει να φέρει την αρμονία και την ευημερία.

Στη ζωή και στο χρόνο που ζούμε σαφή προοπτική είναι η αντίληψη που έχει κανείς να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της ζωής μέσω της εργασίας, μια πρακτική δραστηριότητα και η τακτική ανάγκη για συναισθηματική άνεση που πηγάζει από την υγιή κατάσταση του νου.

Ένα νέο έργο της ζωής που ενσωματώνει την ευκαιρία να εργαστούν, καθώς και τη δυνατότητα επίτευξης ορισμένων στόχων επιτυγχάνονται, με ένα συγκεκριμένο και σταθερό επιχείρηση που παράγει ισχυρή επιθυμία να ακολουθήσει μια συγκεκριμένη πορεία.

Είναι μια ευνοϊκή περίοδο της εσωτερίκευσης, η αυθεντικότητα της ζωής, ιδιαίτερα το θετικό υπόλοιπο που είναι η παρούσα στιγμή, μια εργασιακή δραστηριότητα που εξελίσσεται ως αποκτήσει τις γνώσεις και ωριμάζει σταδιακά, δίνοντας μεγαλύτερη συνοχή στο έργο.

Ο χρόνος που "καθαρίζει" ολόκληρη η ενοχλητική και επιζήμια, επειδή είναι κατά τη διάρκεια αυτής σε σχέση με το χρόνο που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση και τη σωστή απροσάρμοστος κάτι από την πραγματικότητα.


Έτσι λοιπόν η προσδοκία μπορεί να αφήσει μερικές σκέψεις σχετικά με το θέμα της "μη αναστρεψιμότητα του χρόνου», έκανε με αυτόν τον τρόπο. Antonio Cardoso