«Η μη αναστρεψιμότητα του χρόνου» (...) 240

Υπάρχει μια στιγμή που παγιώνει ένα σχέδιο που αρχικά φαινόταν αδύνατο, ωστόσο πειθώ έπεισε αυτό το επίμονη πεποίθηση.

οι διάφορες στιγμές είναι περιστασιακή ότι έρχεται σε ολόκληρη στη ζωή του «κάποιος», αλλά μόνο λίγα λεπτά (...) τη διασφάλιση της άξιζε την επιτυχία, δεδομένης της πείσμα και επιμονή ήταν δυνατόν να επιτευχθεί.

Στην πραγματικότητα, είναι τόσο δύσκολο, απλά βρείτε το διεκδικητικό τρόπο, ότι κάποιος διαλογίζεται στη φαντασία όπως είναι επιθυμητό, ​​όπως: την ανατροφή μιας οικογένειας, άνδρας και γυναίκα, προφανώς έχουν ένα σπίτι, τακτοποιηθεί το καθεστώς απασχόλησης, παρέχει επιτέλους μια υγιή ζωή με βάση την ευημερία.

Έτσι, αυτό που φιλοδοξούσε λόγω δρόμο μας της ύπαρξης, λογικό κάτι που θέλετε για λόγους ευκολίας, είναι σαν ρίζες με βάση τη λογική και αποφασιστικότητα.

Σίγουρα, δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά συμβαίνουν, επειδή η απερίσκεπτη ανεμελιά οδηγεί στην μετριότητα, αλλά μόνο με μια ισχυρή επιθυμία να επιτύχουμε κάτι στο παρελθόν εκ προμελέτης.

Αλλά επιμένει στις αντιξοότητες,. Προκειμένου να αντιμετωπισθούν αυτές τις στιγμές, που η αβεβαιότητα απογοητεύσει τον δρόμο προς τα εμπρός, αποκρύπτοντας τη σωστή κατεύθυνση με την πρόθεση να προκαλέσει οποιαδήποτε ζημιά.

Στη ζωή και στο χρόνο που ζούμε τα φαινόμενα που δένουν στην καθημερινή ζωή, της οποίας τα δηλωτικά σημάδια είναι μερικές φορές επιβλαβείς αφαιρώντας την ελπίδα και την πεποίθηση για να ξεκινήσει μια δεδομένη λίστα των ανεπιθύμητων περιστάσεων.

Σαν ένα πείσμα σε αποτυχία αν ήταν, να σπαταλά πολύτιμο χρόνο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να αλλάξει για την καλύτερη ένα σχέδιο που ήταν «κάπου ξεχάσει" για μεταγενέστερο χρόνο.

Ωστόσο, το πείσμα της οδηγεί ή την αποτυχία της κρίσης από την εμμονή του να προωθήσει με κάθε κόστος, αγνοώντας τις συνέπειες που προέρχεται κυρίως από την απογοήτευση που προκαλεί αυτήν τη συμπεριφορά.

Είναι η λανθάνουσα δυσαρέσκεια που επιβάλλονται από την ανεξέλεγκτη πείσμα, το οποίο υποδηλώνει την απουσία της αίσθησης και ελέγχου καταστάσεις.

Έτσι, είναι φυσικό να αμφισβητήσει τα όρια μεταξύ αλήθειας και ανεπιθύμητη η επιμονή, η οποία εγκαινιάζει το λάθος και δυσπιστία, όλα μια μη ρεαλιστική όραμα προκαλεί μη αναστρέψιμες καταστάσεις.

Ως εκ τούτου, η ύπαρξη της αλόγιστης πράξεις και αντιφατική στάση, πρέπει να είναι εγγυημένη για να υπακούουν στις προδιαγραφές ενός υγιούς και αρμονικής ζωής που ενσωματώνει όλα αυτά τα κοινά πραγματικότητα.


Εν αναμονή της αφήνοντας κάποιες περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το θέμα μας «μη αναστρεψιμότητα του χρόνου», έκανε με αυτόν τον τρόπο. Antonio Cardoso