"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 204

De verstreken tijd betekent ook een reeks van gebeurtenissen met inbegrip van een goede, andere niet, één kant.

Speciaal voor die momenten dat niet succesvol was, door de annulering en mogelijkheid tot iets dat irreversibel is geworden.

Aan de andere kant, het gezicht van de nostalgie (...) een toestand gekenmerkt door onmacht voelen deze handicap, alsmede een toename van frustratie gericht zijlijn veroorzaakt door onevenwichtigheden.

Dus de nostalgische houding is ook in het bezit van iets onherstelbaar, wat zou er gebeurd zijn, maar vanwege de emotionele impact, noodgedwongen, geneutraliseerd het gunstige resultaat.

Perspectief iets dat had plaatsgevonden, als het iets positiefs werden bereikt, verandert het idee van de deprimerende staat dat gezicht verdriet geregeld, waardoor het lijkt alsof een volledige stabiliteit en consistentie.

 Deze misleiding ontstaat by obscurity, een depressieve toestand is niet "genezen" in de nog latent zorgen van een dergelijke mogelijkheid.

Nostalgie bleek een natuurlijke zorg voor een abnormale toestand die "iemand" face bepaalde ongewenste situaties grijpt zijn.

De groeiende instabiliteit van de situatie waarin verschillende oorsprongen heeft, waar mensen depressief, verliezen de vreugde, zelfvertrouwen, omdat ze leeg gevoel, een staat die gaat naar het hart en die zijn geworteld in het onderbewustzijn.

Dit feit leidt tot ongemak voor negativiteit, waarin gezonde mensen die waren, verdrietig gekenmerkt door mentale en psychische toestand beïnvloed door emotionele apathie en immobiliteit.

In het leven en in de tijd waarin we leven, een aantal situaties te slagen in deze absolute werkelijkheid, dat is het leven van "iemand."

Waar natuurlijk alles is niet als onze verlangens, een diametraal tegenovergestelde situatie onze positie, om zwakheden niet zetten of niet.

Afhankelijk van de inwendige sterkte van elk, waarbij de intrinsieke aard van de bijzonderheden van persoon tot persoon, zijn variabel, waardoor het verschil.

Nostalgie heeft, als hoedster zijn gemoedstoestand, een predispositie zodanig dat elke situatie confronteert, tenzij dit gevoelige en kwetsbare toestand bereikt.

In sommige experimenten vonden we dat, terwijl de menselijke soort, organisch gevormd door twee delen, het eerste is dat we weten, want we leven als fysieke bestaan ​​in deze materiële wereld.

Echter, de andere partij, want het is een specifieke voorwaarde, zodat een ander "status", die niet materieel is, en dit deel wordt gevormd door deze gemoedstoestand die kwetsbaar voelt.

Deze conclusie, merken we op dat met betrekking tot lichamelijke zwakte, in feite, zijn terugkerende geweest, is behandelbaar met is natuurlijk.

Maar als de ziel of geestelijke toestand, die specifieke aspect, dat is erg "complex" omdat het gaat om een ​​hele intellectuele activa die onomkeerbaar werd bereikt.

Zo geven dat deze andere component die niet spul, die een deel waren, waarbij de behandeling voor depressie zijn langzamer, natuurlijk.

Boven alles, dit op spiritueel gebied, maar we moeten deze realiteit extrapoleren (...) het gezicht van zijn "ontoegankelijkheid" kan niet iets dat niet materieel uitspreken.

Daarom is het redelijk om te spreken van de wereld waarin we leven en de ervaring die de mensheid heeft fysieke bestaan, terwijl het leven van een "life stuff".


Dus onze discours zocht de exacte richting laten we u een aantal inzichten over het thema van "onomkeerbaarheid van de tijd" Antonio Cardoso