Η μη αναστρεψιμότητα του χρόνου» (...) 166

Ο χρόνος έχει να συμπληρώσει το αμετάκλητο που απορροφά τα πάντα, τη στιγμή, το τώρα, οι ώρες για αυτά τα κενά με το χρόνο να τους μη αναστρέψιμη, συμβαίνει να θυμόμαστε μερικά από τα αξιώματα της λογοτεχνίας μας: ". Ό, τι γεννιέται πεθαίνει"

Πράγματι, για την μεταμόρφωση που λαμβάνει χώρα μέσω αυτού του μετασχηματισμού, πράγματι επιτακτική ανάγκη της ανθρώπινης κατάστασης που υφίσταται την εμπειρία μιας «υλικής ζωής».

Τώρα είναι υλικό, είναι θέμα και ως εκ τούτου υπόκειται σε υποβάθμιση από τους φυσικούς νόμους, περιέργως, το ανθρώπινο είδος είναι καλά συσκευασμένα.

Ο χρόνος είναι το πλαίσιο που εξασφαλίζει για την αξιοπιστία της, ώστε να είναι παρούσα σε οποιαδήποτε κατάσταση, «αλάνθαστη» στοιχεία για να δώσει κύρος δεδομένη κατάσταση, πράξη, ενέργεια ή εκδήλωση.

 Ο καιρός κλείνει στη ζωή κάποιου ένα ταξίδι με αρχή και τέλος, και με άλλα λόγια σημαίνει «χώρος ζωής του χρόνου" ότι κάποιος έχει να ζήσει στην παρούσα ζωή είναι υλικό που ποικίλλει από άτομο σε άτομο.

Ωστόσο, τα πάντα αναπτύσσεται γύρω από το χρόνο τις επιδρομές, τις απαιτήσεις, την τρέλα, την υπερηφάνεια αλαζονεία, το μόνο που διακυβεύεται, αξίζει τα πάντα για να επιτύχει τους στόχους αντιμετωπίσει τις προκλήσεις, τις υπερβολές των ασέβεια, και χυδαιότητα και ακόμη κυνισμό.

Είναι το παιχνίδι της «ζωής μας», συνεχίζει, παρά τους περιορισμούς αυτούς, όμως ο εσωτερικός ευθύνη φωνή του υποσυνείδητου, ως μιας «αισθητήρας» που επιδιώκουν να πείσουν σύνεση, θα πρέπει να επιδιωχθεί η ποιότητα να βελτιωθεί σταδιακά τις πιθανές ανισορροπίες.

Οι δυσκολίες είναι επίσης η έκφραση των ελλείψεων και αδυναμιών, που contextualize την πρακτική ζωή που πρέπει να τηρούνται, ιδιαίτερα την τάση για εύλογο ότι οι άνθρωποι αποκτούν σε όλη την εκπαίδευση και την κατάρτισή τους, που θα τους διαμορφώσει για το μέλλον και αργότερα στον επαγγελματικό τομέα.

Είναι αξιοσημείωτο ότι "κατάθεση" μερικές τραχιές άκρες, επιβεβαιώνουμε ότι αναφέρεται μόνο στην έννοια των νυχιών για να τελειοποιήσει το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, και αυτό είναι εγγενές στην ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων.

Ωστόσο, σε γενικές γραμμές που διαφέρει από άτομο σε άτομο φυσικά, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του καθενός, είναι υπολειμματική είναι μια ειδική δεσμός.

Έτσι, τα προσόντα που παραδοσιακά θεωρούνται όλα τα ειδικά και επαγγελματική εκπαίδευση η οποία περιελάμβανε το επίπεδο της εκπαίδευσης, ακαδημαϊκών και άλλων ειδική εκπαίδευση.

Είναι προσωπική δέσμευση και επαγγελματική, των εκπαιδευτικών και διδασκόντων, και των θεσμών, ιδίως ο υπουργός εκπαιδευμένοι να ευνοούν την απόκτηση από αυτά τα πεδία της γνώσης, προκειμένου να ανταγωνιστούν στην αγορά εργασίας.

Δεν πρέπει να υπάρχουν περιορισμοί κυρίως πολιτικό όραμα και μακριά από τις κυβερνήσεις για την κάλυψη των προγραμμάτων που καταρτίζονται επιτρέποντας τα ευρήματα είναι όντως μια πραγματικότητα.


Έτσι λοιπόν η προσδοκία μπορεί να αφήσει μερικές σκέψεις σχετικά με το θέμα μας «μη αναστρεψιμότητα του χρόνου», έκανε με αυτόν τον τρόπο. Antonio Cardoso