"" Η μη αναστρεψιμότητα του χρόνου »(...) 171

Υπάρχουν στιγμές που μας μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή και από το σημείο αυτό ως σημείο αναφοράς, ξεκινήσαμε μια πνευματική ταξίδι που εξετάζουμε όλες αυτές τις καταστάσεις σύμπαντος (...).

Που συνέβη σε εμάς στις αναμνήσεις υπενθυμίζει ότι η πνευματική μνήμη διατηρείται αυτό το χρονοδιάγραμμα.

Είναι η μόνη ανθρώπινη σχολή που επιτρέπει επειδή δεν έχει όρια αυτή η ιδιότητα απορρόφησης το οποίο προορίζεται να απορροφά και να συγκρατεί ψυχικά.

Στην πραγματικότητα είναι η συνείδηση ​​(...) ανεξάρτητη από το σώμα? γιατί είμαστε βιολογικά σχηματίζονται από το υλικό σώμα, γι 'αυτό είναι υλικό, το πνεύμα, η ψυχή είναι άυλη, τόσο υπερφυσικό.

Το ανθρώπινο μυαλό στο οποίο κατοικεί υποκείμενη συνείδηση ​​είναι ότι είναι πραγματικά προσέγγιση.

Ωστόσο, είναι σκόπιμο να πούμε ότι η ψυχή ή το πνεύμα είναι μια υπερφυσική οντότητα, ειδικά από μια άλλη επιπλέον "διάσταση της ζωής», ως τη μόνη προϋπόθεση αυτής της εικονικότητας που αναπτύσσεται εκτός της σημαντικότητας αυτής της «γήινης ζωής».

Είναι μία ψυχή ή το πνεύμα εικονικότητα, οπότε απομονώνεται από το υλικό σώμα, να ανήκουν αποκλειστικά σε έναν άλλο "κατάσταση".

Το ότι υπάρχουν, στην προκειμένη περίπτωση, είμαστε βιολογικά αποτελούσε μέρος από το σώμα-ύλη, φθαρτά, και μέρος της ψυχής, το πνεύμα, ο τελευταίος θα επικρατήσει, φυσικά.

Επειδή, το συγκεκριμένο άτομο υποβάλλεται σε αυτή την «ουσία της ζωής» θα ζήσουν αναπόφευκτα ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, το οποίο μπορεί να είναι μεγάλη ή όχι.

Αυτή η υλική ύπαρξη, στην οποία το άτομο πρέπει να "ζήσουν" την πορεία σας "επίγεια ζωή και το υλικό της ζωής», αλλά από την οργανική σύνθεση του που σχηματίζεται.

Μετά το χρόνο παραμονής της «υλικής ζωής», που σημαίνει, έχουν αποτύχει να "ζήσουν" το άτομο, φυσικά, αυτό παύει να υπάρχει, ένα ακόμη "διάσταση της ζωής," συμβαίνουν υπερφυσικά.

Δεδομένης της πολυπλοκότητας, ειδικά για να είναι απρόσιτες για την κατανόησή τους, γιατί να προεκτείνουν σε αυτό το άλλο »διάσταση της ζωής," δεν είναι κατ 'ανάγκη δυνατόν να μιλάμε για το υπερφυσικό σε αυτό το σημερινό περιβάλλον μας της υλικής ζωής, γιατί αυτό είναι ακόμα το στάδιο αυτής της σημαντικότητας, προφανώς.

Τώρα, αν το υλικό της ζωής συνοψίζεται στην υλικότητα της, είναι να πούμε ότι η ζωή τελειώνει όταν κάποιος αποτυγχάνει να ζήσει, επειδή υποβάλλονται στην γήινη εμπειρία του χρόνου ή ζωντανό υλικό, το οποίο μπορεί να είναι Χ ή Υ το καθένα ζήσουν την ώρα που θα πρέπει να ζουν.

Κατά συνέπεια, όπως αναφέρθηκε παραπάνω η οργανική προϋπόθεση ότι σχηματίζονται, το σώμα-ύλη, υπόκειται σε φυσικούς νόμους, δηλαδή η αποδόμηση στην οποία υπόκεινται.

Έτσι, όταν μιλάμε για αυτό το υπερφυσικό βασίλειο, σίγουρα δεν είναι ειρηνική εισάγετε αυτές τις "INS και outs" απρόσιτες για την κατανόησή μας, σκεφτείτε τους συνομιλητές μας.

Ασάφεια "αθεράπευτη" τα ζητήματα αυτά δεν έχουν κανονική, τονίζουν τα περιγράμματα, γιατί είναι μια άλλη εμπειρία ζωής που δεν ανήκουν σε αυτή την υλική ζωή.

Πράγματι, αυτό που είναι εφικτό είναι να μιλήσετε της σύγχρονης ζωής, που είναι, αυτής της «υλικής ζωής» σαφώς, όταν τελειώσει, ειδικά για την οργανική σύνθεση του σχηματίστηκε σε ένα φυσικό σώμα παύει να υπάρχει, είναι επιτακτική ανάγκη αυτό το έκτακτης ανάγκης.

Ως εκ τούτου, καθιστά aflorarmos έννοια ότι άλλες "διάσταση της ζωής", όταν αμετάκλητα να υπάρχει αυτή η τρέχουσα κατάπαυση, για κάποιον να μην ζήσει.

Επειδή, δεν έχουν αναθεωρηθεί μόλις αυτό «υλικής ζωής» στην οποία υπόκεινται, και ότι δεν θα υπάρξει καμία άλλη !.

Πρέπει πάντα να κρατήσει στις ομιλίες μας, με τον ίδιο τόνο να επικαλεστεί αυτά τα θέματα, γιατί πιστεύουμε ότι το υλικό σώμα, το οποίο σβήνει όταν κάποιος παύει να ζήσουν, είναι γεγονός.

Αλλά θα συνεχίσει σε άλλη "κατάσταση", μια διάσταση της ζωής, εικονικότητα αποτελείται από την ψυχή, το πνεύμα, αυτό θα επικρατήσει, γιατί είναι ακόμα προεκτάσεις.

Που οδηγούν σε αυτή την υπερφυσική πλαίσιο στο οποίο η ανθρωπότητα υποβάλλεται, πιστεύουμε ότι αυτό είναι μια άλλη διάσταση της ζωής που συμβαίνουν.


Έτσι, λόγου μας ζήτησε την ακριβή κατεύθυνση για να αφήσει μερικές σκέψεις σχετικά με το θέμα των «μη αναστρεψιμότητα του χρόνου." Antonio CardosoA μη αναστρεψιμότητα του χρόνου »(...) 171