De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 167

De tijd is er een die alles wat het wordt ingediend omdat alles gebeurt om hem heen, hij is op de hoogte, door de manier om dit te illustreren:

Het is het paradigma van de hele situatie die optreedt; evenementen, ongebruikelijk, indirect of niet, handelingen en acties, evenementen en feesten, inauguratie en verjaardag of jubilea.

Het is dus tijd dat dit onmetelijk 'grootheid' aan de genade van ons leven "gratis", want sinds onze opvatting al geconfronteerd ook van toepassing op ons leven van de 'aardse leven en materiële leven. "

Vermoedelijk een die zal onze "on-time", terwijl het menselijk bestaan ​​in deze "materiële leven" zoals het is logisch dat elk leven als alleen de tijd zal "leven."

Want het is een dwingende noodzaak van de menselijke conditie "live", het tijdstip waarop zij recht hebben (...), dit is geen voorspelling veel minder "Bestemming".

Echter, en dit is onze opvatting dat we ook doen 'ons eigen lot, "lichtzinnig of voor enige beperking ingestemd om ons te laten leggen.

Tijd is "vergelijkbaar" ook een "leider" van een fijn afgestelde orkest, vanwege de gelijkenis van een hiërarchie, zijnde de tijd boven, duidelijk, is het "ongekend prioriteit" in onze beschaving geschiedenis.

En zo hebben we gezien paraderen voordat de tijd; tijdperken, tijdperken, perioden, eeuwen, jaren, maanden, dagen, uren, minuten, seconden en zelfs de momenten worden aangescherpt door zijn "stemvork".

Inderdaad, de tijd die ondergeschikt de wachtende staven in verschillende aspecten van ons leven, bijvoorbeeld: wachten op zorg in een "winkel", of in publiek worden ontvangen door iemand of hopelijk niet de tijd die krijgen gelabeld voor X uur X minuten.

Dus is de tijd, soms ook iemand die "slaaf" de momenten waarop je wacht op het afgesproken uur.

Hoe vaak in het leven (...) we wachten op iemand die zal komen, maar wanhoop voor wachttijd.

En het abnormale gebeurt wachten op de wachttijd. "Wie verwacht wanhoop", zegt het in de volksmond en dan is dit wachten begaat onevenwichtigheden: door af te wijken van de verwachte locatie, of omdat ze moe van het wachten, of een andere bijzondere reden.

 dan gebeurt het "onherstelbaar", de mismatch de wachttijd plaats, de tijd niet gehaald werd, en die hoopt voor de ergste veranderd de vergadering dat de mismatch zou kunnen zijn (...) en is niet, en nu pas.

 Time transformeert onze "tijd verspillen" als degenen die iemand hopen en was nutteloos, verscheen niet in de verliezen om te zetten in winsten, vooral omdat het redden hoe we reageren en een aantal "les" te trekken.

Deze verliezen kunnen ons levenspad (...) de manier waarop we bekijken het leven, het doorzettingsvermogen, onbaatzuchtige opoffering, de dagelijkse strijd met het doel van dat we geloven nagestreefd te bepalen.

Dit bewijs dat we hebben gemerkt dat de 'gevechten' we hebben gehad gunstig waren omdat ze werden gebouwd op een solide basis, waarop deze tegenslagen overleefd.

Het blijft voor ons de tevredenheid, omdat we ons realiseren dat we wie onze 'pad' dat elk onherroepelijk te maken hebben gereden, ondanks de onvoorspelbaarheid van het leven waaraan we worden blootgesteld.

Er zijn onverklaarbare paradoxen (...) dat is waarom ze bestaan, is de complexiteit niet hun verstand te openen ontoegankelijk te zijn.

Kan een rij waarin leiden ons naar een relatie niet vinden, als een leidraad voor wat discussie ter verduidelijking allemaal een donkere horizon, die zijn gezicht laat niet transpireren duidelijkheid bloot.

In de uitbreiding van een look met het doel van het bereik, maar de assertiviteit die geleidelijk zal vinden in het leven heeft het evenwicht als het zich bevindt ook onze hoop geweest.

De tijd is als het 'Boek van de geheimen van het leven ", met één voorwaarde:" live "in het kader daarvan tot stand gekomen en begrijpen dat het leven geldt dat dit het heden en dat elk heeft de ervaring, na een leven "levend."


Dus de verwachting kunnen we een aantal overwegingen op ons thema "onomkeerbaarheid van de tijd", die op deze manier te maken. Antonio Cardoso