"De Mënscherechter vun Zäit" (...) 195

D'Mënscherechter ass authentesch wouer gin de Moment, datt keen Zweiwel verléisst, fir datt Moment als passenden uginn, mä huet irreversibel ginn.

Am Hibléck op d'Offäll vun Zäit zu Fro, ëmmer der uselessness vun net de gewënschte Wierkung mussen.

Also ass et am Liewen an an der Zäit mir liewen an, mol vertiginous hir transience als "Flash" ginn, wann et net méi benotzt gëtt, gëtt eng Perte, kënnt Dir net zerëck, wat Dir net ëmgedréint kann.

D'Mënscherechter ass Diskussioun, well se contestéiert eppes (...) ass et kloer an Frist, et ass also wéi irreversibel ass, fir seng Onméiglechkeet.

Allerdéngs, weider ausdrécke wat wahrscheinlech de Fall ass ze geschéien oder net, am fong, ass net déi charakteristesch vu Mënscherechter, et ass wichteg, dofir, datt verlaangt datt effektiv geschitt.

sou ustrengend ginn, dat heescht, datt nëmmen dat Beispill: zwee plus dräi fusionnéiert fënnef, an de Mënscherechter ass Mathematik, net verfouert well hier Spezifizitéit der Zäit ass opwänneg et war an et Pauly, sou gin maachen et irreversibel.

Sou, an der Zäit mir liewen, wéivill mol muss irreversibel ginn?!.

Ginn duer, Rücksicht huelen an den groussen Design vun der Zäit, nämlech, "fréier, heiteg an Zukunft Zäit."

Dës dräi "Nuancen" vun Zäit sinn Museksleit vun hirer Hellegkeet a Komplexitéit.

Allerdéngs hu mer an dësem Kontext beréiert, besonnesch an bal all eis virdrun Rieden, huet mir eng Schwéierpunkt op Zäit a Mënscherechter déi eis Propositioun ass.

Dës Realitéite gewiescht virgestallt, wéi d'Zäit vun de "sublimity" d'Gréisst gin datt ass.

An iwwert de Mënscherechter hu mir gesot, wéi de komplementar vun der Zäit, mä mat engem eenzege Funktioun konsuméieren, déi elo, déi Momenter, déi Momenter, déi Zäit, bref, all déi "Timeline".

Zäit ass dëst "Entitéiten" souverän datt esou just d'Recht huet seng endlos Wee weiderfueren (...), do net ënnerbrach hunn, seng Rees an roundness beschreift, ass moderate a lues.

Et sinn Observateuren, déi am Erwaardung hält op den Horizont vun engem Perceptioun eng Vue gespaant (...) ze verstoen, datt no all dës Gréisst dass Zäit ass?.

 Absorbéiert dësen "Komplexitéit", des Affär zu preterições oder altruistic ramblings a selwer, well d'Zäit vun eiser Vue, genee ass "sublimity", eppes iwwernatierlech dass doriwwer eraus "Verdacht" ass.

Also mir ze verstoen dass Zäit ass de "Inaccessibilitéit" zu mënschleche Wëssen, virun allem aus wat muss gesot ginn, sinn opfalend, eppes widderspréchlech vun géint all anere (...), d'diametrically géint Positiounen.

Also, no honnert batter hunn (...) a vill Diskussioun ronderëm Ee, bleift et "Uklang fonnt".


An Erwaardung vun eisen Discours kann e puer méi Abléck op d'Thema vun den "Mënscherechter vun Zäit", huet an dëser Aart a Weis verloossen. Antonio Cardoso