De onomkeerbaarheid van de tijd "(...) 205

De tijd is ook het begin van iets (...), die pas later bepaalde route hebben we echter tegen de onvermijdelijkheid ervan ingediend te begrijpen.

Enerzijds, de minderheid als oorzaak belemmering autonoom wat oefenen.

Anderzijds vanwege de omstandigheden, met name van het milieu, de "tijd" binnen enkele plaats, die invloed positief of negatief op het leven van "iemand."

De tijd die verstrijkt in het leven van "iemand" is de benchmark, zoals een identiteit het ware door het traceren van functies die bepaalde eigenaardigheden te onderscheiden.

De tijd en het leven van "iemand" is relatief, dat verschilt van persoon tot persoon, omdat een aantal veronderstellingen zijn in hun genese.

Vooral omdat het zijn leven nam, als zij worden geconfronteerd met zwaar werk logisch dat de zwakheid kunnen sneller niet, of, of omdat het wordt onderworpen aan verschillende beperkingen die aangegeven, hetzij in het lichaam of de ziel.

Een goede prestatie in het leven, met al die het bevat (...) vereist ook aanzienlijk verhogen van de kwaliteit van leven voor de impact die zich vertaalt in een harmonieus en gezond leven.

Wat heeft deze fase, die uitsteekt in de toekomst na dit leven, in het bijzonder op het werk ingrijpen.

Impliceert echter de kennis van deze parameters om de prestaties op andere mogelijke taken te behouden, een zelfverzorging die het lichaam reageert positief.

Het is verdedigbaar dat de materiële middelen, geplaatst aan de genade van de arbeid en de specifieke taken, zal een positieve bijdrage leveren, de ervaring van "een" wordt gekenmerkt door kennis van het praktische leven.

Deze nieuwe impuls, plus de mogelijkheid hoe positie staan ​​bepaalde situaties zoals die welke betrekking hebben na het leven.

Het is ongetwijfeld een stimulans toning alles anders, namelijk een state of mind tot uiting in de fysieke toestand, een pakket van eisen, dat geeft aan dat de gezonde gemak deze aanleg.

De gebruiksduur, het is ook een die moet leven met gezondheid geniet van zijn volheid, met slechts "alles" wat nodig is om comfort te geven aan het leven, die wordt bereikt door het werk, door professionele kwalificaties.

Echter, de levenscyclus is onderworpen aan tijdelijke verblijf in deze "life stuff" rationeel en logisch, dat het menselijk denken, is gevoelig voor deze werkelijkheid (...).

Niet te vergeten dat we organisch worden gevormd door het lichaam-materie, om een ​​leven en kortstondige materiaal leven.

Wetenschap en technologie kennis van deze werkelijkheid (...), de uiteindelijke bestemming van het menselijk leven, is stil, omdat er geen argumenten als "deur" van deze kennis in het bijzonder van de "ins en outs" terminating te gaan.

Dus het gezicht van deze schijnbare complexiteit, want wat is "ontoegankelijk" is verboden voor de menselijke kennis.


In afwachting van meer kan enkele gedachten over ons thema "onomkeerbaarheid van de tijd", die op deze manier te verlaten. Antonio Cardoso