"In tempore irreversibility" (...) CXCIX

A metam, quod est necessarium in communi est ad assequendum finem, cuius indoles respondet inclinata spe, cum omnes vires sunt.

Summa ratio est quorundam opinio ut vis cogit, id quod ipsum esse maxime vis.



Sed diversa consilia et actiones ordinantur ad possibilitates necnon universum publicum respondeant in abstracto.

Omni tempore procurat infinitis locis, ubi homini in communi et in particulari, quod est totum faciem nostram libera mediante aliquo impedimento vel interventu perficientur.

Sed cum intentione faciendi discurrentes "Deus" quia tanti temporis in modum formamque eius humanitatem pertinet huiusmodi (...) ut eadem acui "pix" in motu circulari qui praeficitur superintendit, constans et paulatim.

 Humanitas autem propriam operationem indiget ut turpis impetum faciunt impressionem fieri sanum consilium capiat.

Et sic manifestum est quod omnia tendunt ad nos, est etiam ius fulgor, perceptiones, meditatione ignis, desideriis et concupiscentiis

Tempus est ut commonstrarem tantum respicitur uerum prouidet, praesertim machinationes et solutiones vim penitus invenire non invenietur tamen opinio immensum propagat diam.

In particulari, potest agere contra difficultates et impedimenta superanda elit sustentare perceptione quadam, quae est effectus positivus necne.

Tempus est semper blanda pro munere in hoc, "materia vitae," quod est durans, sed semper adversitatis "latentes", ut vultus pro in "salutem".

Vita et in quo vivimus, in homine in aeternum vivere necessitas, ut ista necessitas ironia (...)


Et ad aliquam partem sermonis exacte magis quaerebant mentis nostrae propositum "irreversibility tempus." Antonio Cardoso