«Η μη αναστρεψιμότητα του χρόνου» (...) 294

Ο χρόνος που έχουμε μπροστά μας είναι ωστόσο γεμάτη με συνέπειες αυτές οι διαφορετικές αντιλήψεις είναι σύμφωνα με τις ιδιαίτερες εμπειρίες πρόσωπο να είναι σαφείς αυτές οι εμφανίσεις ως αντικειμενική πραγματικότητα και ότι θα συμβεί αναπόφευκτα στη ζωή των ανθρώπων.

Ωστόσο, τα οφέλη συμβεί είναι το πλεονέκτημα ότι χρειάζεται μια ορισμένη περίσταση, ή από κάτι που κάνεις υπέρ (...) ανιδιοτελώς.

Όσο για τις συνέπειες, που είναι το αποτέλεσμα ορισμένων ευνοϊκές ή δυσμενείς δράσεις που προκύπτουν από ορισμένες αιτίες και τα αποτελέσματα.

Τα όρια όπου τα οφέλη ξεκινήσει μια ολόκληρη θετική κατάσταση, ήταν απαραίτητο να χαράξουμε μια διαχωριστική γραμμή ως όριο με τον οποίο αυτή η διαίρεση είναι ένα χέρι.

Επιπλέον, επειδή υπάρχει σαφής διαφορά μεταξύ συνέπεια και το όφελος, η πρώτη εκ των οποίων επισημαίνεται με ένα συγκεκριμένο κάτι αρνητικό ενδιαφέρον έχει συμβεί αυθόρμητα ή όχι, προκάλεσε ανεπανόρθωτες ζημιές.

Είναι διαφορετικές οπτικές γωνίες, επειδή οι συνέπειες φέρουν την ευθύνη που συνεπάγεται η ακολουθία μιας ορισμένης πράξης ή δράσης από την ειδική μορφή κάτι κύρωσης υποτιμητικό ή αρνητική.

Πάνω απ 'όλα, η πρόθεση για τη διασφάλιση και την περαιτέρω παράπλευρες απώλειες που βλάπτει ορισμένα ανάπτυξης, που επηρεάζουν τις ζωές των ανθρώπων και των οποίων το περιεχόμενο είναι υποκείμενες έναν ολόκληρο κατάλογο των ανησυχιών για την κοινωνία η οποία επιδιώκει να αποτρέψει.

Είναι αξιοσημείωτο ότι η εκπροσώπηση σε σχέση με τα οφέλη, μια αξιοσημείωτη δήλωση στην εταιρεία που προκύπτει από τους διάφορους μηχανισμούς που αρθρώνουν με διάφορους τομείς της κοινωνικής ζωής που ενσωματώνει των οποίων φαινόμενο είναι η κοινωνιολογική πραγματικότητα η σχέση που έχει δημιουργηθεί.

Μια αλληλεπίδραση με στόχο ορισμένες συνδέσεις με τις οργανώσεις, τη μάζα των ενώσεων, όπου οι άνθρωποι εκπροσωπούνται από αυτούς τους συνδέσμους στενεύει, με στόχο να προσεγγίσουν το ένα το άλλο, σαν να συγχρονίζεται με το ίδιο σχέδιο.

Στην πραγματικότητα, αποτελεί μαζί με άλλες δομές, ώστε που χαρακτηρίζει την κοινωνική ολοκλήρωση που απορρέει από την προώθηση της ευημερίας, μία γραμμή με το μελλοντικό όραμα για την πλήρωση ορισμένων χώρων στο μεγάλο "χρονοδιάγραμμα", το οποίο είναι ο χρόνος .

Αυτή τη φορά, αναλαμβάνοντας το σχεδιασμό αυτού του μη αναστρέψιμη φορά που ζει και ότι κάτι πρέπει να γίνει με διαφορετικό τρόπο.

Με αυτή την έννοια του χρόνου που ζούμε, μας επιτρέπει να καταλάβουμε: Τι ταιριάζει τελικά την τρέχουσα ώρα;

Απάντηση: Είναι πάνω απ 'όλα έχουν την έννοια της ζουν μια «ουσία της ζωής», που βασίζεται σε μια ζωή "έζησε" και experenciada την τρέχουσα παγκόσμια χώρο όπου ζούμε.

Ότι, όπως και τα πάντα στη ζωή (...) αρχίζει και τελειώνει, μια αλληγορία για να τονίσει αυτή την αναπόφευκτη αλήθεια.

περιγραφή της πραγματικότητας αυτής της κατάστασης είναι απαραίτητη, που παρουσίασαν κάποιες ανησυχίες, και, συνεπώς, απαριθμούνται:

Αυτή η ζωή που ζούμε είναι υλικό, δευτερευόντως ως φυσική ύπαρξη, να ζουν σε ένα σώμα-ύλης, αναλώσιμων, υπό τις προϋποθέσεις των φυσικών νόμων, ιδίως για την υποβάθμιση του.

Ακριβώς μέσω οργανικής σύνταγμά της που γίνονται ικανοί διαφθοράς υλικό, το οποίο είναι ένα γεγονός.

 Φαίνεται παράδοξο, πιστεύουν διατήρηση της ζωής (...), αλλά έχει να κάνει με το άγχος του που ζουν μια φυσική και θεμιτή ανησυχία, συνειδητοποιούν προκειμένου να κάνουμε τα πάντα για να επιτευχθεί μεγαλύτερη μακροζωία και καλά θα το διατηρήσουμε, αλλά είναι Αυτή η επιτακτική ανάγκη είναι ζωτικής σημασίας inconcretizável κάτι στον υλικό κόσμο.

Επειδή το παρόν υλικό κόσμο στον οποίο ζούμε, ανήκει αναπόφευκτα τι είναι υλικό, μια ιεράρχηση των αξιών, αλλά αποσυνθέτει την υπόθεση που είναι απαραίτητη (...) η εξαφάνιση του θέματος.

Έτσι, ελπίζοντας να κάνει κάποιες περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το θέμα μας «μη αναστρεψιμότητα του χρόνου», έκανε με αυτόν τον τρόπο. Antonio Cardoso