"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 304

Het leven van een "materiële leven" wat is dit aanwezig is waarin we leven, is het bewijs want na alles in het leven is allemaal zo relatief (...) als we bedenken dat het leven heeft een begin en een einde.

En de ervaring van "iemand" is beperkt tot een "leven", dat in de huidige wereldwijde ruimte waarin wij actief zijn leven.

Deze residentie, die een kracht in een bepaalde tijdlijn betekent, dat "iemand" heeft om te leven, zoals fysieke bestaan ​​in een materieel lichaam.

Het is een tijd dat behoort tot elke persoon, die is beperkt tot een "life stuff" moet de noodzaak om te integreren in iets dat de essentie ervan als het leven te ervaren, haar één en ondeelbaar is en dat zal hebben om de beste te leven.

Dit leven, dat is caracaterizada in waarden die de bedoeling van assimileren in de lengte absorbeert, zal een breedte van de kennis en ervaring die het gebruik van die verwerft dienen om uw praktische leven.

Dit gevoel van het leven, vertaalt zich soms in de leegte, zal het gevoel van nostalgie dat het onderbewustzijn (...) grijpt, het verminderen van het leven, want het is kortstondig, echter onderworpen aan het materiële leven per se hoeft te leven.

Er is dus nodig hebt om deze leegte binnen waar op zoek naar vriendschappen, nieuwe relaties, professionele, sociale vullen, om bepaalde veranderingen te zorgen, om deze nostalgische staat, die een nieuwe kracht voor het plezier van het leven tegen te gaan.

Het leven is het inderdaad prachtig (...) is er een scenario en waaraan de mensheid is onderworpen aan zijn vertegenwoordiging, ieder op zijn eigen manier, gezien de rol zal spelen in de familie, in de samenleving, op het werk etc.

Zoals vaders, moeders, kinderen, grootouders, leraren, studenten, gehele mensheid begaan in de vertegenwoordiging op het podium van het "echte leven", dat is de huidige globale wereld waarin we leven.

Echter, de personages die we altijd natuurlijk aan bepaalde "rol" te vertegenwoordigen in dit scenario zijn geconditioneerd, is dat ook het leven van elk.

Echter, met een X lengte, wat zich vertaalt als "leven", een zekere duurzaamheid in de tijdlijn dat "iemand" leeft als fysieke bestaan, het bezit van een stoffelijk lichaam.

Waarvan de gevoeligheid van de materie dat de mensheid organisch wordt gevormd door het lichaam-materie, bederfelijke, onder voorbehoud van zijn uitsterven.

Omdat we niet eeuwig leven, het leven dat we leven is voorbij (...), onder voorbehoud van een verloop tijd, een ieder in het bijzonder, vervult zijn 'rol'.

Vooral het orgaanfalen die onvermijdelijk gevormd zijn corruptie gezicht van de voorwaarden van de zaak is een feit.

Bijgevolg is de tijd we leven in deze grote scenario, de globale wereld om ons heen, dat is materiaal en "passagier", de menselijke soort heeft een bepaalde "life time", evenals alle levende wezens leven op onze planeet te Het heeft zijn leven lang materiaal.

Dus in de verwachting dat ons spreken wat meer inzichten kunnen verlaten voor wat betreft de "onomkeerbaarheid van de tijd", op deze manier gemaakt. Antonio Cardoso