«Η μη αναστρεψιμότητα του χρόνου» (...) 260

Ο χρόνος είναι μια συγκεκριμένη ύπαρξη στη ζωή του καθενός, αν λάβουμε υπόψη ότι ο άνθρωπος ή γυναίκα έχει το χρόνο αναφοράς.

Πάνω απ 'όλα, για να καθορίσει την αρχή της ύπαρξής του ως πρόσωπο, που αρχίζει από την ημέρα της γέννησής του, γιατί ζείτε μια φορά ότι είναι δικός σας, ένα "χρονικό διάστημα" Χ στο τέρμα της θα προκύψει από ανεπάρκεια οργάνων.

Η ζωή είναι για "κάποιος", κάτι κρυφό και οικεία ότι είναι απαραίτητο να ζήσει για να αποκτήσουν εμπειρία, η οποία συναντά πολλές απόψεις, το ομοίωμα μιας δομής, για να εξοπλίσει το κλειδί που θα διαμορφώσει συγκεκριμένο πρόσωπο.

Που είναι χτισμένη στο εσωτερικό των τιμών, διότι αποκτά κατά τη διάρκεια αυτής της εμπειρίας που θα εξυπηρετήσει μέσα από τη ζωή, τη διδασκαλία και τις δεξιότητες, μια διαφορετική λίστα των χρήσιμων γνώσεων.

Στην πραγματικότητα, το πρόσωπο που εκφράζεται στην ασφάλεια και την προστασία για τις πεποιθήσεις τους, η οποία ενοποιεί την αναγνώριση για ορισμένες δεξιότητες που έχει ήδη κάποια γνώση, να εγκατασταθούν σε οποιοδήποτε επάγγελμα και μπορεί να πάρει τον έλεγχο της προσωπικής και επαγγελματικής σας ζωής.

Όπως όλα στη ζωή (...), έχει μια αρχή που σηματοδοτεί ένα ορισμένο στάδιο, ένα σχέδιο που χτίζει και αντικατοπτρίζεται στο μέλλον ως μια ευκαιρία.

Σίγουρα υπάρχουν λόγοι να αναφέρεται ως το κατώφλι της μια δυναμική κατεύθυνση, που περπάτησε αυτό το μονοπάτι συνέπεια την ευχάριστη αίσθηση της αυτό το θετικό αποτέλεσμα.

Είναι σημαντικό για τη ζωή, μια φανταστική ενέργεια που τροφοδοτείται από την πεποίθηση ότι πιστεύεται, ιδιαίτερα αναγνωρίζοντας την επιτυχία αυτής της ευνοϊκής ευκαιρίας.

Ο δρόμος που τρέχει μέσω των οποίων η τύχη (...) είμαστε που κάναμε, με την κυριολεκτική έννοια του όρου, αν και ορισμένες αναπóφευκτες καταστάσεις (...) να επηρεάσει αυτό το σχέδιο.

Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει η πρόθεση να ακολουθήσει συγκεκριμένο στόχο ή σκοπό, και μερικά είναι στην πραγματικότητα ότι μπορεί, με επιμονή, στο υποκείμενο βρίσκεται μια ισχυρή πίστη σε ό, τι πιστεύεται.

Στη ζωή και στο χρόνο που ζούμε, όπου τα πάντα είναι τόσο σχετική (...), η παροδικότητα της ζωής, παραδοχές και άλλες υποθέσεις έχουν «παραλλαγές» που προκαλείται από την πολλαπλότητα των διαφόρων τρόπων που μπορούν να εφαρμοστούν με διαφορετικό τρόπο.

Η ζωή (...) είναι ένα φυσικό φαινόμενο και, κατά συνέπεια, σιωπηρή σε κάθε ένα από εμάς, ειδικά επειδή εκτιμά πως παίρνουμε τη ζωή, "σχολαστικά" ή με τη δέουσα ευθύνη;!

Ωστόσο, είναι, μία και αδιαίρετη είναι φυσικό να διατηρήσει αυτό το πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο (...), αναμφισβήτητα.

Έτσι, με την προσδοκία ότι η ομιλία μας μπορεί να αφήσει κάποιες περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το θέμα της "μη αναστρεψιμότητα του χρόνου," Antonio Cardoso