"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 269

De tijd is ook de "sublime moment", die zo mooi en prachtig vertaalt, omdat er iets veranderd (...) op een andere manier die een bepaald kwaliteitsniveau bereikt te geven.

Zoals alles in het leven, ongebreidelde obsessie op zoek naar 'perfectie', maar het is niet alleen onmogelijk, maar er is geen (...).

Als we in onze "onvolmaakte" wereld, hoe kunnen we de perfectie te bereiken?

Perfectionisme is in feite is die mensen die zo geïnternaliseerd, mentale en neurotische stoornis, waarbij een bepaalde persoon voelt een constante ontevredenheid over de prestaties, onzeker van zichzelf, dan nu het geval.

Zo leidt ons tot de conclusie dat de pseudo-perfectie, is meer een 'hallucinatie', maar we kunnen de houding van een bepaalde persoon die wil te doen "haar best" niet kleineren.

Deze houding is lovenswaardig en heerst op dit moment van vandaag, als een voorbeeld: er zijn mensen die zeggen: ". Ik ben een perfectionist"

Deze onjuist en ongebruikelijk emotie van de waarheid is slechts een "claim" een vermoeden van de werkelijkheid.

In feite zijn er mensen die bepaalde "vanity" toont en willen anders dan de anderen te zijn, en soms, vooral omdat zij zoeken "anders" te maken, met meer verantwoordelijkheid, discipline, discretie, uiteindelijk een van de lijst met bijvoeglijke naamwoorden die echt nodig is om rekening te houden .

In deze gedachte lijn die "perfectie" is "onmogelijk" omvat een aantal eisen, op grond waarvan niet kan worden overgeslagen, zelfs vergeten.

Naar verluidt de annalen van onze beschaving geschiedenis dat "de mensheid" geboren "imperfect (...)", zoals trouwens alles wat onze wereld van vandaag kenmerkt, is "onvolmaakt" inderdaad.

Perfectie is niet beperkt tot onze huidige materiële wereld en kortstondige, maar om "een andere dimensie", dat is niet materieel, iets bovennatuurlijks, waarvan 'contouren van deze realiteit "staat lijnrecht tegenover het weten," het doel van deze verhevenheid. "

maar we ervaren een "life stuff" omdat we autonoom worden gevormd door het lichaam-materie.

En ondergeschikten om te leven van een "life stuff" aldus geconfronteerd met haar vluchtigheid, zal het eindigen duidelijk de orgaanfalen die worden gevormd als fysiek bestaan ​​van een "life stuff" te leven.

Dus, terug te keren naar het thema 'perfectie', is nog maar net een "vermoeden", is het duidelijk wat goed is en verheft de mens wanneer dit woord "perfectie" wordt uitgesproken.

Boven alles, want het is iets verheffende, omdat mensen ook beoordelen hoe groot is deze graad zo hoog.

De "perfectie" Wat ons betreft, is een fictie van de werkelijkheid, is wat we verlangen intens, echter zonder het blik.

Vermeldenswaard is de houding van de mensen willen de "maximale" excellence is inderdaad de 'perfectie', maar toch is het onmogelijk om het te hebben in onze materiële wereld.


Zodat de verwachting kan een paar overwegingen achter te laten op ons thema "onomkeerbaarheid van de tijd." Antonio Cardoso