"De Mënscherechter vun Zäit" (...) 249

D'Mënscherechter huet en Zil gesat konsuméieren all "Timeline", well et hir Missioun ass dat, eng direkt Konsequenz vun der Zäit entwéckelt.

Hir Aktioun iwwer Zäit ass Uklang fonnt (...) obwuel inexplicita well et net kloer manifestéieren heescht.

Allerdéngs, wann mir, datt all déi "lescht Zäit" betruecht ass eppes, dat net réckgängeg gemaach ginn, de Phänomen vun de Mënscherechter vun der Zäit.

D'Mënscherechter huet keng Grenzen, Akten selbstbestëmmt a senger Aktioun ass effektiv mat nëmmen Zweck der Zäit et war (...) ze konvertéieren, daß dout irreversibel gin.

D'Längt vun der Zäit oder Zäit gëtt eng Instant Giewelspëtz (...) ergräift vu Mënscherechter, well all Moment oder Moment un "leschten Zäit" ëmgerechent ass.

Nieft dëser eenheetlech Kritären, datt d'Mënscherechter op der ganzer huet "Timeline, ass et aner Momenter ze verbesseren" Relief "an dat fir deem Grond soll historesch Tatsaach ginn.

D'Mënscherechter, an fir de "Geschicht" zu unzepassen datt ass all Zäit geschriwwen, eemol well et de Momenter, mol verbraucht, an dës ginn historesch ofleenen an déi hunn deemno ongläich behandelt.

Dës Ongläichheet ass par rapport zu engem bestëmmte Persoun an allem, wien e Moment oder individuell Moment wunnt, a si huet an hirer imaginär an der Austauschséminairen vun där Zäit erënneren kann als "Zäit" op eng Säit.

Wéinst dem, ass et de Fait, datt et gouf news, e wichtegen Evenement, datt de Besoine vun dëser perfekt Dräifaltegkeetskierch, Zäit, Zäit a Plaz begéint, an datt zwangsleefeg war den "historesche Moment", déi zu civilizational Acquis ausgedréckt gëtt.

Allerdéngs, en zentrale Reflexioun, eng Asiicht, dass zu bestëmmte reminiscences vun der "fréier" dréit a fonnt, virun allem, datt bei all entscheet Zäit ass an der Phantasie zréckbehalen, obschonn Resultat vun der iwwerwältegend Majoritéit vun de Leit.

Et ass déi Zeen Studienzäit, dass déi Momenter seizes déi puer erun erkennt, déi duerch eng speziell Form ausgedréckt ass, an erënnert un d'entreprise vun e puer Energie.

"Time ass" indelibly an Erënnerung opgeholl, d'Optriede vun dësen Evenementer, well se gutt Zäite sinn, si wäert déi der Zefriddenheet vun dëser Vergaangenheet Erfahrung behalen.

De Reiz fir verschidden Zäiten, béckt schonn eng "leschten Zäit", an anere Plazen, wou si geklommen, e puer vun deene Plazen "gelieft" a fir eng Period vun Zäit léisst sech gläichzäiteg geliewt a "virgestallt virum" an Doudesfäll vun der Realitéit .

Et ass e Staat net vergiessen, datt mat gewëss Erfahrungen mat Manifestatioun vun deene gudden Zäiten, datt Liewen mat e puer mer sinn wéinst verbonne bleift.

Am Liewen an an der Zäit mir am liewen an nach zu der Sëtzung verbonne datt "leschten Zäit", déi am Laf vun de Passage vun Zäit, wäert och erasing, awer heiansdo sinn dës Szenarie presentéieren datt all Kéier erënnert.


Also eisen Discours mat der Luucht kann e puer méi Abléck op d'Thema vun den "Mënscherechter vun Zäit" verloossen, an dës Manéier gemaach. Antonio Cardoso