«Η μη αναστρεψιμότητα του χρόνου» (...) 258

Ο χρόνος είναι η αξιόπιστη ύπαρξη, μια πραγματική παρουσία που προκύπτει στην ανθρωπότητα γενικά και στη ζωή του "κάποιος".

Στην πραγματικότητα, συνδέει τη ζωή του «κάποιος» ως μια στιγμή της σωματικής και υλικής ύπαρξης, που προκύπτει από τη βιολογική συγκρότηση του σε σώμα-ύλη.

 Είναι αλήθεια, γιατί πραγματικά είμαστε βιολογικά σχηματίζεται από το σώμα-ύλης, αναλώσιμων, αποφασισμένος να ζήσει «γήινη ζωή και το υλικό της ζωής."

Πράγματι, με δεδομένη αυτή επιτακτική ανάγκη, η υποχρέωση αυτή να ζουν σε ένα σώμα-ύλη, ενώ η φυσική ύπαρξη, περιέργως κλιματισμό σε ένα χρόνο X, το οποίο μπορεί να είναι μεγάλη ή όχι.

Κατά συνέπεια το ανθρώπινο είδος βρίσκεται αντιμέτωπη με αυτό το «δίλημμα», η οποία δεν είναι μόνο μια εναλλακτική λύση μπορούν να επιλέξουν μεταξύ Α ή Β, αλλά απαιτείται μόνο να επιλέξουν μη αναστρέψιμη θέμα του «ζωντανή».

Αυτή η αδυναμία είναι όμως η έκτακτης ανάγκης του ανθρώπου και ως εκ τούτου χρειάζεται να ζήσει μια «υλική ζωή, η οποία υπόκειται σε ορισμένους" χρονοδιάγραμμα ", ειδικά σε μια περίοδο της ζωής που διαφέρει από άτομο σε άτομο.

Φαίνεται παράδοξο, αλλά αυτό συμβαίνει στο παρόν υλικό κόσμο, η οποία είναι δική μας, επειδή ζούμε εδώ, είμαστε τελειώσει η φυσική ύπαρξη, που ζουν σε ένα σώμα-ύλη ένα "ζωντανό υλικό."

Η αποτυχία αυτού του «ουσία της ζωής» συμβαίνει φυσικά γιατί είμαστε το σώμα-ύλης, αναλώσιμων, επιρρεπή σε συνθήκες φυσικών νόμων, πτώχευση αυτό που είναι να πω ότι όταν «κάποιος» αποτυγχάνει να ζήσει.

Παρεμβαίνουν στην πραγματικότητα της ζωής των ανθρώπων, αυτή τη σιωπηρή κατάσταση του ανθρώπινου είδους να «ζήσουν» ως φυσική ύπαρξη, απολαμβάνοντας μια ζωή, όμως, γνωρίζοντας ότι θα τελειώσει επειδή κάποιος αποτυγχάνει να ζήσει.

Ζούμε με την πεποίθηση ότι δεν ζει «για πάντα», όπως φυσική ύπαρξη, υπάρχει ένα απόσπασμα αυτής της «υλικής ζωής» σε ένα άλλο (...) σύμφωνα με την οποία δεν έχουμε αυτή την εμπειρία (...) επειδή ζούμε σε αυτό υλικό κόσμο, και ως εκ τούτου μπορούμε να πούμε μόνο αυτό το ρεύμα της ζωής.

Αυτό που έχουμε αναφέρει σε προηγούμενα αποσπάσματα μας, είναι η εμφάνιση της «μεταμόρφωσης», σαφώς αυτό το πέρασμα της υλικής ζωής ότι αυτό είναι το ρεύμα σε μια άλλη «υπερφυσικό», το οποίο θα συμβεί μόνο σε περίπτωση βλάβης της παρούσης ζωής που ζούμε "qua non sine ".

Ωστόσο, βιώνουμε αυτή είναι η ζωή που ζούμε σήμερα, που εμπλέκονται στο σώμα ύλης, αναλώσιμων.

Και ως εκ τούτου, η μόνη εναλλακτική λύση είναι να ζήσει μια «υλικής ζωής». Τερματισμός, όπως πάντα στη ζωή ή ό, τι είναι υποβαθμίζει το θέμα (...), η οποία είναι ακριβώς η τελική μοίρα του ανθρώπινου είδους.

Έτσι, εν αναμονή της συζήτησης μας αφήνουν κάποιες περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το θέμα της "μη αναστρεψιμότητα του χρόνου», έκανε με αυτόν τον τρόπο. Antonio Cardoso