"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 258

Tijd is de geloofwaardige bestaan, een echte aanwezigheid die zich voordoet in de mensheid in het algemeen en in het leven van "iemand."

In feite associeert het leven van "iemand" als een tijd van fysieke en materiële bestaan, als gevolg van haar organische grondwet in een body-kwestie.

 Het is waar, want eigenlijk zijn we organisch gevormd door het lichaam van materie, bederfelijke, vastbesloten om te leven 'aardse leven en materiële leven. "

Inderdaad, gezien deze imperatief, deze verplichting te leven in een body-kwestie, terwijl het fysieke bestaan, nieuwsgierig geconditioneerd om een ​​tijd X, die lang of niet kunnen zijn.

Bijgevolg de menselijke soort wordt geconfronteerd met deze "dilemma", hetgeen niet alleen een alternatief kan kiezen tussen A of B, maar slechts aan kiezen voor onomkeerbare enkele "live".

Onmogelijkheid is echter de verzekerde van mens en derhalve met een "life materiaal, dat onder bepaalde" tijdlijn "live, bijzonder op een tijdstip in het leven die varieert van persoon tot persoon.

Het lijkt een paradox, maar het gebeurt in de huidige materiële wereld, die is van ons, omdat we hier wonen, zijn we klaar als fysieke bestaan, leven in een lichaam uit een "levend materiaal."

Het falen van deze 'life stuff "gebeurt vanzelf, want we zijn lichaam-materie, bederfelijke, gevoelig voor de voorwaarden van de natuurwetten, faillissement dit dat wil zeggen dat als" iemand "er niet in slaagt om te leven.

Mengen in feite van leven van mensen, deze impliciete voorwaarde van de menselijke soort te "live" als fysieke bestaan, genieten van een leven, maar wetende dat het zal eindigen, omdat iemand er niet in slaagt om te leven.

We leven met de overtuiging dat niet "eeuwig" leven als fysieke bestaan, er is een passage van deze 'materiële leven "naar een andere (...), volgens welke we niet deze ervaring (...) omdat we leven in deze materiële wereld, dus we kunnen alleen maar zeggen dat dit huidige leven.

Wat we in onze vorige fragmenten hebben gezegd, is het optreden van de "metamorfose", duidelijk deze passage van het materiële leven dat dit de huidige naar een andere 'bovennatuurlijke', die alleen optreden bij het falen van dit leven waarin we leven 'sine qua non ".

Echter, ervaren we dit is het leven we leven vandaag de dag, die betrokken zijn in het lichaam van materie, bederfelijke.

En daarom is het enige alternatief is om een ​​"materiële leven" te leven. Ending, zoals alles in het leven of wat is materie degradeert (...), en dat is precies de uiteindelijke bestemming van de menselijke soort.


Dus in afwachting van onze verhandeling laat wat meer inzichten over het onderwerp van de 'onomkeerbaarheid van de tijd ", die op deze manier. Antonio Cardoso