"Η irreversilidade χρόνου (...) 281

Ο χρόνος είναι η συνεχής παρουσία στη ζωή του «λαού», αλλά αυτή η διαμονή σβήνει (...) για την εμφάνιση της ανεπάρκειας του οργάνου που η ανθρωπότητα σχηματίζεται έτσι.
Αυτό είναι ό, τι συμβαίνει στην ανθρωπότητα γενικά και το συγκεκριμένο πρόσωπο ως φυσική ύπαρξη να ζουν σε ένα σώμα-ύλη.

Η διαμονή ενώ η φυσική ύπαρξη να ζήσουν σε μια πρώτη φθαρτό σώμα, υπό τις προϋποθέσεις των φυσικών νόμων, αν και μεταβλητή από άτομο σε άτομο, αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι κάθε άτομο μπορεί να ζήσει πολύ αν τους δοθεί χώρος X ή Y.

Και έτσι είναι η ουσιαστική στιγμή στη ζωή του ανθρώπου στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον, το καθένα στην εποχή του, «συγκεκριμένα», το απόγειο και η δόξα, η αποτυχία, απογοήτευση για την αποτυχία ή falanço, πολλές και διάφορες συγκυρίες που προσθέτουν "ορισμένο χρονικό διάστημα ".

Επειδή τα ειδικά χαρακτηριστικά του κάθε σκέλους του χρόνου, είναι εγγενείς με τις εμπειρίες τους, είτε καλό είτε όχι, οι οποίες χαρακτηρίζονται από τους τύπους των αποτελεσμάτων τους καθώς η εμπειρία ή η διδασκαλία ότι «ο χρόνος έχει ζήσει."

Η κατανόηση του «ορισμένο χρονικό διάστημα", μπορεί να συμβεί μόνο μετά την υλοποίηση της εμπειρίας, που ασκείται από μέρα σε μέρα, οι αναπόφευκτες καταστάσεις, μια λίστα με τα γεγονότα για τα οποία «ζει» ορισμένων πραγματικότητα (...).

Πρόκειται για μια στενή σχέση μεταξύ του προσώπου και του χρόνου, σε σχέση με αυτό, διότι είναι "γεμάτη στο χρόνο», όπως αυτή που απορροφάται από αυτό το «χρονοδιάγραμμα», ειδικά conditioner.

Ενώ τη στιγμή, επειδή είναι διαχρονικό και ατελείωτες χωρίς αρχή και τέλος ένα ταξίδι, γιατί ο χρόνος υπήρχε πάντα (...).

Αυτή η πολυπλοκότητα της κατανόησης, έχει να κάνει όλη τη «γοητεία» να ρωτήσω μετά από όλα τι είναι ο χρόνος;

Μια απάντηση: Ο χρόνος είναι το «μεγαλείο», ένα υπερφυσικό οντότητα στην οποία πολλά προσπάθησαν να ξετυλίξουν "ins και outs» της χωρίς να υπάρχει κάποιο συμπέρασμα.

Ακριβώς επειδή είναι το «μεγαλείο», δηλαδή, μια κατάσταση «sine qua non», ειδικά για να είναι διαμετρικά αντίθετες με τις γνώσεις τους στην παρούσα υλικό κόσμο.

Διότι, για το χρονικό διάστημα πολλά έχουν γραφτεί, πολλά προσωπικότητες των τελευταίων αιώνων, μεταξύ των οποίων και οι φυσικοί, μαθηματικοί, ιστορικοί, φιλόσοφοι, στοχαστές, ένα μεγάλο φόρουμ των ανδρών της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Τόλμησαν να φέρει την πραγματικότητα των ημερών μας στα συμπεράσματά του, όμως, είναι αντιφατικά, γι 'αυτό είναι ένα ύπνο θέμα "σε μια λανθάνουσα ύπνο."

Στην οποία οι θέσεις του κάθε άλλοι είναι διαμετρικά αντίθετες, τις αδυναμίες των επιχειρημάτων που φέρνουν το θέμα που υπάγονται και να παρουσιάσει "σύγχρονο κόσμο" μας.

Έτσι, η προσδοκία μπορεί να αφήσει μερικές σκέψεις σχετικά με το θέμα των «μη αναστρεψιμότητα του χρόνου, κάναμε αυτό τον τρόπο. Antonio Cardoso