"De onomkeerbaarheid van de tijd" (...) 142

De tijd komt in ons leven als wetenschap wiens kennis alleen verwerven met het leven "leven" omdat het draait continu alsof het een automatische, op een manier die het gevolg is van mechanische en instinctieve gewoonte.

In welke situaties en consequenties zijn die welke door iemand "geleefd" deze ervaring
goed of slecht, maar een ervaring doordrongen van de risico's van de tijd, Gegevens die op een bepaald moment hadden hun moment waarop het duurde bepaalde houdingen.

Met alleen het ingelijste beeld van die tijd, de nostalgische of blijde verbeelding, maar de tijd die beschreven zijn onomkeerbaar pad.

Het is de spreiding veegsnelheid herinneren dat aanzienlijke vooruitgang in de afgelopen waarvan waarneming niet denkbeeldig, iets (...) ernstiger en raadselachtig, die niet alleen beperkt tot zeggen demystificeren.

Wat niet kan worden demystified, een realiteit zonder begin en zonder einde, altijd continu (...), zelfs zonder haar protagonisten van het moment, zullen anderen de onomkeerbare weg te doen.

De tijd is ook dit incógnita als je loopt in een eindloze baan (...) die ons leven volgen bepaalde richting (...).

Wij begrijpen dat de tijd onomkeerbaar is en stelt de mens op dit moment, omdat hij weet en is zich ervan bewust dat het lichaam-materie, bederfelijke en daarom is deze loop van de tijd is dichter, onomkeerbaar, zijn menselijke eindigheid (...).

Opgelegde categorisch, dat het iets is "disposable", is immers body-kwestie, bederfelijke, is eigenlijk dat.

Waar het om gaat en wat er achter zit is een ander deel, onvergankelijk en onsterfelijk, die "ziel of geest."

Interessant is dat de mensheid dwaalt af van dit detail, deze realiteit, kan er een verhelderend tekort zijn, de complexiteit doet begrijpen dat dit nog steeds latent ongerijmdheid (...).

Dat wordt verondersteld tussen de overbodig en de noodzakelijke, welke de beste?

Het is het accessoire dat we hebben gekozen, die over de essentiële en zo vaak in het leven de keuze is self-serving, bijtende, sarcástica, bestraffende, egoïstisch etc.

Natuurlijk, het verlangen van de mensheid leeft, of dat het aan iets (...) meer radicale om uw ervaring uit te breiden vinden, het individu heeft lust voor het leven (...) is een natuurlijke zorg, een legitieme gedachte en haalbaar .

Als we met de vooruitgang in de geneeskunde, is veel gedaan om de levensduur van de mensheid noodzakelijk dat het omarmt met stevigheid en overtuiging in te schakelen.

Echter, de specifieke individuele het is haar recht om hun gezondheid te waarborgen, begrijp nu, irreversivelemente de feilbaarheid van de "materiële leven", wandelingen met een ontwerp dat het best zal doen om het leven heb je preservar.

Dus onze discours zocht de juiste richting om een ​​paar overwegingen achter te laten op het thema 'onomkeerbaarheid van de tijd. " Antonio Cardoso